ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Μια περίληψη του άρθρου για το σχέδιο «διάσωσης» της Ελλάδας (από την εφημερίδα «ΠΟΝΤΙΚΙ») για να διαπιστώσετε ότι ή θα αντιδράσουμε ή θα χάσουμε όλο μας το είναι.
Τα μέτρα που ανακοινώνονται ή συζητούνται με ιδιαίτερη ένταση, όπως η κατάργηση του 14ου μισθού, των συλλογικών συμβάσεων, της κοινωνικής ασφάλισης, η απελευθέρωση των απολύσεων, κοκ., είναι απαραίτητη «θεραπεία σοκ» που πρέπει να περάσει η κοινή γνώμη στην Ελλάδα, για να συναινέσει στο σχέδιο «διάσωσης» και άρα στο καθεστώς κηδεμονίας.

Το μήνυμα είναι σαφές. Ο Έλληνας πρέπει να δεχτεί να χάσει την δουλειά του, τον μισθό του, την σύνταξή του, προκειμένου να σωθεί η πατρίδα. Από ποιόν όμως κινδυνεύει η πατρίδα; Η επίσημη απάντηση των ηγετών της ευρωζώνης είναι απλή, οι "κερδοσκόποι".
Τα επιτελεία της ΕΕ και της ΕΚΤ ελπίζουν ότι μπορούν να αποπροσανατολίσουν το φιλότιμο και την φιλοπατρία του Έλληνα. Να τον κάνουν να πει, χαλάλι οι θυσίες προκειμένου να σωθεί η Ελλάδα. Γι’ αυτό και φροντίζουν να μείνουν κρυφές οι λεπτομέρειες του σχεδίου «διάσωσης».

Η ΕΕ και οι τράπεζες αναλαμβάνουν τη «διάσωση» της χώρας, γιατί δεν πρέπει επ’ ουδενί να επιτραπεί στην Ελλάδα η έστω και μερική παραγραφή του δημόσιου χρέους της.
Οι ευρωπαίοι επίτροποι και τραπεζίτες δεν έρχονται για να «διασώσουν» την Ελλάδα, αλλά για να επιμεληθούν την κατάσχεση της χώρας και τη δήμευσή της. Αυτό είναι το κύριο όφελος για όσους θα συμμετάσχουν ή θα στηρίξουν ενεργά το σχέδιο «διάσωσης». Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύονται ήδη στον διεθνή οικονομικό τύπο, η οργανωμένη εκποίηση της χώρας προς όφελος των δανειστών της από το καθεστώς κηδεμονίας περιλαμβάνει:

1. Την τιτλοποίηση των βασικών χρηματικών ροών του ελληνικού κράτους. Αυτό σημαίνει ότι μια σειρά σταθερές χρηματικές ροές του δημοσίου (δημόσια έσοδα) θα δεσμευτούν από τράπεζες και αγορές προκειμένου να εκδοθούν ομόλογα, που θα βοηθήσουν το κράτος να συνεχίσει να εξυπηρετεί τα δάνειά του. Η τιτλοποίηση αυτή δεν γνωρίζει όρια. Πρακτικά όλα τα πραγματικά και εν δυνάμει έσοδα του δημοσίου μπορούν να τιτλοποιηθούν.

Για παράδειγμα μια ιδέα που αρέσει ιδιαίτερα στις αγορές είναι η παλιά σκέψη του υπουργού οικονομίας των κυβερνήσεων Σημίτη, Νίκου Χριστοδουλάκη, ο οποίος είχε θελήσει να τιτλοποιήσει τα έσοδα από την Ακρόπολη. Τα πιο σημαντικά αρχαιολογικά και τουριστικά αξιοθέατα της χώρας είναι πρώτα στις λίστες των διεθνών επενδυτών για τέτοιου τύπου deals. Φυσικά σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί η τυπική κυριότητα να παραμένει στο ελληνικό δημόσιο, αλλά ο επενδυτής έχει καθοριστικό λόγο στην αξιοποίηση του τιτλοποιημένου παγίου, ώστε να εισπράξει τουλάχιστον αυτά που του έχουν υποσχεθεί.

2. Την μετοχοποίηση του δημοσίου, των οργανισμών και των υπηρεσιών του. Αυτό που ζητούν επισταμένως οι συντελεστές του σχεδίου «διάσωσης» είναι, όχι μόνο η διάθεση του πακέτου των μετοχών που κατέχει το δημόσιο, αλλά και η δημιουργία εταιριών χαρτοφυλακίου στις οποίες θα ανατεθεί η διαχείριση δημόσιων οργανισμών και παρερχομένων υπηρεσιών. Οι εταιρείες αυτές διεθνώς στήνονται από ιδιωτικές κοινοπραξίες επενδυτών και αναλαμβάνουν τη διαχείριση οργανισμών, όπως π.χ. ο Οργανισμός Σχολικών Κτηρίων ή αναλαμβάνουν την παροχή υπηρεσιών, που έως τότε ήταν στην υπόθεση του κράτους, όπως π.χ. οι πολεοδομίες και η εποπτεία της οικοδομής και των ακινήτων γενικά. Μεγάλο ενδιαφέρον υπάρχει ήδη για τα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας, αλλά και για την υποστήριξη των σχολικών συγκροτημάτων. Το δημόσιο πληρώνεται είτε με μετοχές, είτε με ομολογιακά δάνεια.

3. Την εκποίηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, την οποία οι εκτιμήσεις της αγοράς ανεβάζουν στα 300 δις ευρώ. Κι εδώ δεν πρόκειται απλά για κτήρια και εγκαταστάσεις που ανήκουν στο δημόσιο, αλλά και για το σύνολο της δημόσιας γης. Μια πρόταση που έχει ήδη πέσει στο τραπέζι και συζητά σοβαρά η αγορά, είναι ο δανεισμός του κράτους με εγγύηση τη δημόσια γη. Στο πακέτο περιλαμβάνονται και προτάσεις αξιοποίησής της με ποικίλους τρόπους, από θεματικά πάρκα, μέχρι ιδιωτικά θέρετρα. Σε αυτή την περίπτωση η γη θα δεσμευτεί εξαρχής από τους επενδυτές προς αξιοποίηση μέχρις ότου το κράτος αποπληρώσει τις υποχρεώσεις του.

4. Την εφαρμογή καθεστώτος Fast Track για ιδιωτικές επενδύσεις στον ελληνικό χώρο. Αυτό σημαίνει την αξιοποίηση της Ελλάδας για ιδιωτικές επενδύσεις υψηλής όχλησης για το περιβάλλον και την κοινωνία. Πρόκειται για επενδύσεις, που κανονικά η εθνική νομοθεσία θα απαγόρευε ρητά την υλοποίησή τους για λόγους δημόσιας υγείας, προστασίας του περιβάλλοντος, ή ωμής παραβίασης των ανθρωπίνων και εργατικών δικαιωμάτων. Η νομοθεσία Fast Track ψηφίστηκε ήδη το προηγούμενο καλοκαίρι από την κυβέρνηση Καραμανλή και με βάση αυτή κινείται η κ. Λούκα Κατσέλη, που αναζητά τέτοιου είδους επενδύσεις ανά τον κόσμο.
Με βάση αυτόν τον νόμο οι προσφυγές πολιτών, αλλά και οι αποφάσεις των δικαστηρίων, μπορούν να παρακάμπτονται ως «γραφειοκρατικά εμπόδια», προκειμένου να προχωρήσουν αυτές οι επενδύσεις γρήγορα. Στην διεθνή αγορά σήμερα ακμάζει η έκδοση ομολόγων για την υποστήριξη της βιομηχανίας μεταποίησης πυρηνικών και τοξικών αποβλήτων.

5. Την εκχώρηση των πιο σημαντικών πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας. Σ’ αυτούς εντάσσεται πρώτα και κύρια ο ορυκτός πλούτος. Τον περασμένο μήνα στο Λονδίνο έγινε άτυπη σύσκεψη επενδυτών όπου σύμφωνα με πληροφορίες υπήρξε ενδιαφέρον για την ιδιωτική αξιοποίηση των λιγνιτικών αποθεμάτων της Ελλάδας.

Αν και το κύριο ενδιαφέρον επικεντρώνεται όπως είναι φυσικό στα γνωστά, αλλά και στα πιθανά κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο Αιγαίο και αλλού. Ενδιαφέρον γι’ αυτά εκδηλώνουν κατά κύριο λόγο Αμερικανικές εταιρείες που θεωρούν, ότι σ’ αυτό το επίπεδο της διεθνούς τιμής του πετρελαίου, αλλά και στην προοπτική ανόδου της, ακόμη και κοιτάσματα που είχαν εκτιμηθεί παλιότερα ως ασύμφορα προς εκμετάλλευση σήμερα κρίνονται διαφορετικά.

6. Την ιδιωτικοποίηση ολόκληρων περιφερειών της χώρας, όπως συμβαίνει εδώ και χρόνια σε μια σειρά υπερχρεωμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, όπου εκχωρείται σε πολυεθνικές ή σε διεθνείς οίκους η διαχείριση και εκμετάλλευση περιοχών ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την παγκόσμια αγορά.

Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που η κυβέρνηση βιάζεται να προωθήσει το σχέδιο «Καλλικράτης», μιας και η επιβολή καθεστώτος περιφερειακής αυτονομίας ή ημιαυτονομίας – «τοπικών κυβερνήσεων» – υπήρξε πάντα το πρώτο βήμα για αυτού του είδους τις ιδιωτικοποιήσεις. Στον διεθνή οικονομικό τύπο δημοσιεύονται όλο και περισσότερες πληροφορίες για συμφωνίες, που βρίσκονται στα σκαριά σχετικά με ορισμένες περιφέρειες της χώρας, ιδίως για εκείνες με υψηλή τουριστική ανάπτυξη, όπως π.χ. είναι τα Δωδεκάνησα, αλλά και για περιοχές ιδιαίτερου στρατηγικού ενδιαφέροντος, όπως π.χ. είναι η Θράκη.

Ο «Καλλικράτης» έχει σχεδιαστεί για να διευκολύνει τέτοιου είδους συμφωνίες. Διαιρεί το ενιαίο της ελληνικής επικράτειας, της ασκούμενης εθνικής κυριαρχίας και διευκολύνει έτσι την αποδέσμευση εθνικού εδάφους, πρώτα και κύρια για οικονομικούς λόγους. Η διεθνής πρακτική έχει δείξει ότι οι «τοπικές κυβερνήσεις», ιδίως των ακριτικών περιφερειών, προκειμένου να βρουν τα αναγκαία χρήματα είναι πιο επιρρεπείς και ανοιχτές σε συμφωνίες αυτού του είδους.

Το σχέδιο «διάσωσης» της Ελλάδα που έχει εκπονήσει η ΕΕ, δεν θα βάλει μόνο τους Έλληνες εργαζόμενους, ιδίως τους μισθοσυντήρητους και συνταξιούχους, να πληρώσουν ακριβά, αλλά θα αφήσει το κράτος και την χώρα σε χειρότερα χάλια από τα σημερινά. Με ακόμη μεγαλύτερο χρέος και υπό διάλυση.

Κατά το δείπνο εργασίας των Hedge Fund στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης στις 8 Φεβρουαρίου, κάποιος πετάχτηκε και ρώτησε, τί γίνεται με τους απλούς Έλληνες; Είναι αυτοί open for business; Σε απάντηση κάποιοι από τους συνεργάτες του Πόλσον άρχισαν να αναλύουν την τυφλή εμπιστοσύνη που έχουν επιδείξει μέχρι σήμερα οι Έλληνες πολίτες στην ΕΕ και επομένως παρά τη δυσαρέσκειά τους θα ανεχθούν την κατάσταση.

Κάποιοι άλλοι, όμως, δεν ήταν και τόσο σίγουροι και αναρωτήθηκαν αν ο Ελληνικός λαός θα ακολουθήσει το δρόμο της Ιρλανδίας ή της Ισλανδίας. Αν δηλαδή θα σκύψουν το κεφάλι στη μοίρα τους και θα προσπαθήσουν να αναζητήσουν διέξοδο στο έγκλημα, τις αυτοκτονίες και την μετανάστευση, όπως οι Ιρλανδοί. Ή θα ξεσηκωθούν όπως έχουν κάνει εδώ και μήνες οι Ισλανδοί και δεν επιτρέπουν στην κυβέρνησή τους να πάρει σκληρά μέτρα, ούτε να δεχθεί κάποιου είδους κηδεμονία, είτε του ΔΝΤ, είτε της ΕΕ.

Οι περισσότεροι συμφώνησαν, ότι είναι νωρίς να πει κανείς, και μόνο ένας από το επιτελείο του Σόρος υπενθύμισε ότι ο Ελληνικός λαός απέδειξε ιστορικά ότι είναι ένας από τους πλέον «ατίθασους» λαούς στην Ευρώπη. Τον έχει «εξημερώσει» τόσο πολύ η συμμετοχή του στην ΕΕ; Η μόνη απάντηση που υπήρξε ήταν, πώς όπως κι αν έχουν τα πράγματα θα πρέπει με κάθε τρόπο να στηρίξουν δημόσια το σχέδιο «διάσωσης», την ελληνική κυβέρνηση που το δέχθηκε και προσωπικά τον πρωθυπουργό, Γ. Παπανδρέου. Λίγες ημέρες αργότερα ήρθε η δήλωση εμπιστοσύνης του Τζ. Σόρος.
………………………………………………………………………………………….
ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ, ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ, ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΜΑΣ, ΦΤΩΧΑΙΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΜΑΣ, ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ (ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΟΣΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ).
ΜΟΝΗ ΜΑΣ ΕΛΠΙΔΑ, Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΤΟΥ ΑΚΡΟΤΕΛΕΥΤΙΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 120: «δικαιούμεθα και υποχρεούμεθα να αντισταθούμε με κάθε μέσο»!
ΟΙ ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ, ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΑΝ ΑΝΗΚΟΥΝ (Βουλευτές και Υπουργοί, Εκκλησιαστικοί και Ακαδημαϊκοί, Αστυνομικοί και Στρατιωτικοί, Καθηγητές και Δικαστικοί…) θα λογοδοτήσουν ενώπιον ΛΑΪΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ!!! ΕΑΜ και πάλι! ΕΛΛΗΝΕΣ έχουμε ΚΑΤΟΧΗ !!!
………………………………………………………………………………………….