ΜΕ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΗΔΗ ΜΑΙΝΕΤΑΙ

ΜΕ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΗΔΗ ΜΑΙΝΕΤΑΙ
ΟΔΗΓΟΣ ΜΑΣ ΤΩΡΑ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΥΣΤΗΣ ΕΛΛΗΝ ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

ΦΑΪΝΑΝΣΙΑΛ ΤΑΪΜΣ : Πῶς ἐνεργοῦν οἱ ΠΡΟΔΟΤΕΣ τοῦ Λαοῦ καί τῆς Χώρας

Η Ελλάδα διατηρεί ακόμη ένα ατού.  Άνω του 90% των ομολόγων έχουν εκδοθεί βάσει του ελληνικού δικαίου. Έτσι οι όροι πληρωμής μπορούν να τροποποιηθούν κάθε στιγμή


Ακούς κ. Παπαδήμο ;;
Αλλη μια δικαίωση του Οlympia, μέσα από τους Financial Times
Ιδού τι γράφουν οι ΝΥΤ:
“Στο παρελθόν, οι διαπραγματεύσεις χρέους χωρών όπως η Αργεντινή, η Ουρουγουάη και η Ρωσία αφορούσαν χρέος ρυθμιζόμενο από το δίκαιο ΗΠΑ ή  Βρετανίας. Αυτό έδινε το πάνω χέρι στη διαπραγμάτευση στους μεγαλύτερους κατόχους ομολόγων, αφού μπορούσαν είτε να πιέσουν για καλύτερη συμφωνία, είτε να... πάνε τις κυβερνήσεις σε ξένα δικαστήρια. Στην περίπτωση της Ελλάδας, περισσότερο από το 90% ” υπάγεται στον ελληνικό νόμο”Αυτό δίνει την ευχέρεια στην ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με νομικούς ειδήμονες, αν το επιλέξει, να τροποποιήσει τις συμβάσεις των ομολόγων και να εξασφαλίσει μια επωφελέστερη συμφωνία αναδιάρθρωσης, παρά τις αντιρρήσεις των ξένων πιστωτών.”
Διαβάστε τι γράφουν σήμερα οι Financial Times
Η Γερμανική έκδοση των Financial Times (FTD) μιλάει για την επιτακτική ανάγκη επιτυχούς έκβασης των διαπραγματεύσεων με τους πιστωτές προκειμένου να αποφευχθεί η χρεοκοπία, η οποία σε περίπτωση αποτυχίας των συνομιλιών τοποθετείται στις 20 Μαρτίου. Η εφημερίδα αναλύει στη συνέχεια τα μέσα πίεσης που κατέχει η Αθήνα απέναντι στους πιστωτές, καθώς και τα νομικά εργαλεία των τελευταίων έναντι της Αθήνας. Συγκεκριμένα γράφει:
«Η Αθήνα διατηρεί ακόμη ένα ατού:
Άνω του 90% των ομολόγων έχουν εκδοθεί βάσει του ελληνικού δικαίου. Έτσι οι όροι πληρωμής μπορούν να τροποποιηθούν κάθε στιγμή». Η εφημερίδα αναφέρεται στην επονομαζόμενη ρήτρα συλλογικής δράσης (CAC) βάσει της οποίας, αν συμμετάσχει η πλειοψηφία των πιστωτών σε μία αναδιάρθρωση, τότε πρέπει να την αποδεχτούν ακόμη και οι απρόθυμοι πιστωτές.
Δηλώσεις σχετικά με το ζήτημα έκανε στην εφημερίδα ο ειδικός για θέματα χρεοκοπίας του Πανεπιστημίου Humboldt, Κρίστοφ Πάουλους, ο οποίος εκτιμά ότι οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων δεν έχουν πολλές δυνατότητες να διεκδικήσουν τα χρήματά τους λέγοντας σχετικά:
«Οι ιδιώτες πιστωτές θα μπορούσαν να προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατηγορώντας την Ελλάδα για απαλλοτρίωση», κάτι που θα διαρκούσε χρόνια σύμφωνα με το Γερμανό ειδικό. Άλλη οδός θα ήταν τα πολιτικά δικαστήρια. Σε περίπτωση δικαίωσης των επενδυτών σε αυτά, θα αποκτούσαν τη δυνατότητα να κατασχέσουν ελληνικά περιουσιακά στοιχεία. «Η Αθήνα μπορεί όμως να αντισταθεί με το επιχείρημα ότι αυτά είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του κράτους», σημειώνει η εφημερίδα.
Deutsche Welle

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ... ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΟΡΙΣΟΥΜΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;;;

  • Γράφει ο Γιώργος Σταφυλάς
Μετά και την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Γαλλίας καθίσταται ολοφάνερο πλέον ότι οι οίκοι αξιολόγησης είναι πάνω από κράτη και θεσμούς.

Είναι ο γνωστός κύκλος υποδούλωσης στους παγκοσμιοποιητές. Πρώτα υποβάθμιση. Στη συνέχεια, συστάσεις και συμβουλές για μέτρα. Μετά φόροι, περικοπές και στο τέλος έρχεται το ΔΝΤ για να σε βγάλει από την δύσκολη θέση...

Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Αυτό που μας απασχολεί είναι πώς θα καταλήξει το έργο στην δικιά μας περίπτωση. Όσο περνάει ο καιρός ερχόμαστε όλο και πιο κοντά στο να βαρέσουμε «κανόνι». Κανονικά όμως εμείς θα έπρεπε να είχαμε σωθεί ήδη δύο φορές. Πρώτα με την συμφωνία του Ιουλίου και ύστερα με την συμφωνία της 26 Οκτωβρίου. Όμως, παρότι υπογράψαμε αυτές τις συμφωνίες και δώσαμε όλα τα ανταλλάγματα που ζητούσαν οι δανειστές μας, είμαστε ακόμα στον ίδιο παρονομαστή. Η μόνη διαφορά είναι ότι μιλάμε περισσότερο για μια συντεταγμένη και όχι μια άτακτη χρεοκοπία.

Πρακτικά μια συντεταγμένη χρεοκοπία, εντός ευρώ, είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο. Σημαίνει καταρχάς μια πλήρη επικράτηση των Γερμανικών θέσεων καθώς το σχέδιο της Γερμανίας ήταν εξ αρχής η συντεταγμένη χρεοκοπία των υπερχρεωμένων χωρών με παράλληλη απώλεια της εθνικής του κυριαρχίας. Άρα, πολύ απλά, στην περίπτωση της χώρας μας αυτό θα σημαίνει πως όχι μόνο θα βιώσουμε τους κραδασμούς στην οικονομία μας από μια χρεοκοπία, αλλά θα απωλέσουμε και τον ουσιαστικό έλεγχο της χώρας μας.

Γι αυτό και όλη η βιασύνη γύρω από την δανειακή σύμβαση. Το σχέδιο είναι πρώτα να ψηφίσουμε την δανειακή και μετά να μας χρεοκοπήσουν, αφού πρώτα θα έχουμε υποθηκεύσει την δημόσια περιουσία της χώρας, δηλαδή την περιουσία των πολιτών του χθες, του σήμερα και του αύριο. Μία περιουσία που την υπερασπίζει και την κατοχυρώνει το Διεθνές Δίκαιο, μία περιουσία που δεν μπορεί να πωληθεί από κανέναν προσωρινό «διαχειριστή» πολιτικό. Και όμως! Στην περίπτωσή μας πωλούνται όλα, σε τιμές εξευτελιστικές, με την μέθοδο του κλέφτη που ξεπουλάει εναγωνίως τα κλοπιμαία προκειμένου να μην βρεθούν στα χέρια του…!

Φυσικά, αν θέλαμε να χρεοκοπήσουμε μπορούσαμε να το κάνουμε και μόνοι μας. Σε αυτή την περίπτωση όμως οι τοκογλύφοι θα έχαναν τα λεφτά τους. Θα κατέρρεαν οι τράπεζες και μαζί μ' αυτές και το πολιτικό κατεστημένο που χρηματοδοτείται από αυτές. Εμείς (οι πολίτες της Ελλάδας και νόμιμοι ιδιοκτήτες) όμως, θα είχαμε το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις και δεν θα είχε υποθηκευτεί η δημόσια περιουσία της χώρας. Σκεφτείτε αν βάζαμε και τον ορυκτό πλούτο που οι πολιτικοί μας δεν έβλεπαν και που τώρα πωλούν δικαιώματα για την "εύρεσή" του…!

Αν είχαμε κηρύξει στάση πληρωμών πριν ακόμα μπούμε στο μνημόνιο, θα παραμέναμε εκτός αγορών για μια δεκαετία (στην χειρότερη περίπτωση), αλλά μέσα σε δύο χρόνια θα γνωρίζαμε ανάκαμψη. Θα γυρίζαμε στην δραχμή, θα αυτοδιαχειριζόμασταν με στρατηγικό σχέδιο τις ανάγκες της χώρας, θα κάναμε υποτίμηση όσο χρειαζόταν και όχι όσο θα μας επέβαλαν και το χρήμα θα ξανακυκλοφορούσε στην αγορά. Τα προϊόντα μας και ο τουρισμός θα ήταν και πάλι ανταγωνιστικά. Χρειάστηκαν δύο χρόνια «θυσιών» για να διαλύσουμε τελικά την ελληνική κοινωνία και να πλουτίσουμε ακόμη περισσότερο την εγχώρια και διεθνή πλουτοκρατία. Με την ανεργία να κοντεύει στο 25%, τα μαγαζιά να κλείνουν το ένα μετά το άλλο, τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά να ασφυκτιούν κάτω από φόρους και χαράτσια… Και όλα αυτά για να φτάσουμε μετά από δέκα χρόνια να έχουμε το ίδιο χρέος με αυτό που άφησε η κυβέρνηση Καραμανλή! Ειρωνεία; Ίσως…

Όσο λοιπόν περνάει ο καιρός ξεκαθαρίζει το τοπίο. Αρχίζει και φαίνεται πεντακάθαρα το μέγεθος της προδοσίας. Η Ελλάδα δεν χρεοκόπησε ποτέ! Η πραγματική οικονομία εξακολουθεί και δουλεύει. Οι άνθρωποι της εργασίας, του εμπορίου, της παραγωγής εξακολουθούν και κινούν την μηχανή της οικονομίας παρ’ όλη την καταπίεση του ληστρικού, ξενοκίνητου πολιτικού κατεστημένου. Αυτό που χρεοκόπησε είναι μόνο το πολιτικό κατεστημένο της χώρας, που προτίμησε να εξαγοράσει λίγο χρόνο για τον εαυτό του, υποδουλώνοντας και υποθηκεύοντας την χώρα. Μόνο που δεν θα γλιτώσουν ούτως ή άλλως αυτοί οι τσαρλατάνοι και θα πληρώσουν αναδρομικά όποια και αν είναι οι κατάληξη του έργου...
ΠΗΓΗ:  http://kostasxan.blogspot.com