Ἡ λαθρο-κοινωνία τῶν ἑκατομμυρίων εἰσβολέων

ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ: ΤΟ ΜΑΤΖΙΚΕΡΤ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

του Περικλή Νεάρχου*

Η λαθρομετανάστευση συνιστά για την Ελλάδα κορυφαίο εθνικό θέμα. Η δημιουργία του δεν ήταν αναπόφευκτη. Είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών και των ιδεοληψιών όλων αυτών που συνωστίζονται σήμερα στη Βουλή για να καταθέσουν προτάσεις
για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο με αφορμή τη Χρυσή Αυγή. Η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ μια αποικιοκρατική χώρα ώστε να έχει δεσμούς και υποχρεώσεις προς τους λαούς πρώην αποικιοκρατουμένων χωρών. Δεν ήταν, δυστυχώς, και δεν είναι επίσης βιομηχανική χώρα ώστε να έχει μεγάλες ανάγκες ξένου, εισαγόμενου εργατικού δυναμικού. Αντιθέτως, ήταν μέχρι προσφάτως μια χώρα εκπομπής μεταναστών σ' όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Οι μετανάστες όμως αυτοί ήταν νόμιμοι. Με την άδεια και τον έλεγχο των ενδιαφερομένων χωρών.
Είναι σημαντικό να υπογραμμίζεται αυτό για να μην γίνεται σκόπιμη σύγχυση από διάφορους καλοθελητές μεταξύ νομίμων μεταναστών και λαθρομεταναστών με τον γνωστό ισχυρισμό ότι «πήγαμε κι εμείς μετανάστες»!
Η Ελλάδα δεν είχε επομένως κανέναν ουσιαστικό δικό της λόγο ν' ανοίξει τα σύνορά της και ν' ανεχθεί την παράνομη είσοδο στη χώρα, είτε με το πρόσχημα του πολιτικού πρόσφυγα είτε με την ιδιότητα του οικονομικού μετανάστη, ανεξέλεγκτων μαζών λαθρομεταναστών, που αριθμούν σήμερα πάνω από δύο εκατομμύρια τουλάχιστον. Ένα μεγάλο μέρος απ' αυτούς είναι Μουσουλμανικού θρησκεύματος και προέρχονται από τις πιο φανατικές Μουσουλμανικές χώρες, όπως το Πακιστάν, το Μπανγκλαντές, το Αφγανιστάν, η Σομαλία.
Χρειάζεται να υπενθυμίσει κανείς ότι η Ελλάδα δεν είναι οποιαδήποτε χώρα; Είναι μια χώρα, που ιστορικά, από την εμφάνιση του Ισλάμ τον 7ο αι. μ.Χ., αποτέλεσε θρησκευτικό και πολιτιστικό σύνορο, πρώτα ως Βυζάντιο και, στη συνέχεια, ως σύγχρονος Ελληνισμός. Είναι μια χώρα που σήμερα ακόμη εξακολουθεί να έχει προβλήματα με τη γειτονική της Τουρκία, η οποία επιστρέφει, με καλπάζοντα ρυθμό, σε ηγεμονικές αυτοκρατορικές ιδεολογίες του Οθωμανικού παρελθόντος της. Είναι μια χώρα που σήμερα, ευτυχώς, δεν έχει προβλήματα με τον άλλο Μουσουλμανικό κόσμο. Η άκριτη όμως εγκατάσταση μεγάλου αριθμού Μουσουλμάνων στην Ελλάδα δημιουργεί τον κίνδυνο να προκληθούν προβλήματα με όλο τον Μουσουλμανικό κόσμο. Γι' αυτό μπορεί να φροντίσει, για τους δικούς της διπλωματικούς και στρατηγικούς λόγους, η Τουρκική πολιτική, που παρουσιάζεται ήδη ως προστάτης και κηδεμόνας των Μουσουλμάνων στην Ελλάδα. Προσφάτως, ο Τούρκος πρωθυπουργός συνέδεσε το άνοιγμα της Σχολής της Χάλκης όχι μόνο με το θέμα των μουφτήδων της Μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη ως συνήθως, αλλά και με τη δημιουργία τεμένους στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη για τις ανάγκες όλων των Μουσουλμάνων στην Ελλάδα.

Η Ελλάδα είναι επίσης μια χώρα που μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή συμφώνησε με την Άγκυρα ανταλλαγή πληθυσμών. Η τελευταία οδήγησε στον ξεριζωμό όλων των Ελληνικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας, που είχαν γλυτώσει από τις διώξεις και τις σφαγές. Οι Μουσουλμάνοι που έφυγαν ήταν μόνο μικρό κλάσμα των Ελλήνων προσφύγων της Μικράς Ασίας. Ο τραγικός ξεριζωμός του Μικρασιατικού Ελληνισμού ενίσχυσε, τουλάχιστον, την εθνική συνοχή της Ελλάδος, σε μια περιοχή που δεν έχει υπερβεί, δυστυχώς, ακόμη τα προβλήματα των εθνικών και θρησκευτικών διαφορών και μειονοτήτων. Πρόσφατο δραματικό παράδειγμα είναι η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, που ήταν, υποτίθεται, πρότυπο «πολυπολιτισμικής κοινωνίας» και αρμονικής συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών εθνικών και θρησκευτικών ομάδων.
Με τη μαζική εγκατάσταση στη χώρα, ως λαθρομεταναστών, εκατοντάδων χιλιάδων Μουσουλμάνων ανατρέπεται ουσιαστικά και μονομερώς η συμφωνία ανταλλαγής πληθυσμών και δημιουργείται στη χώρα ένα νέο πρόβλημα. Οι διαστάσεις και οι προεκτάσεις του τελευταίου δεν είναι άμεσα ορατές. Καλύπτονται από την ομίχλη και το θόρυβο της μικροπολιτικής και από θλιβερά και ανερμάτιστα ιδεολογήματα, που δεν έχουν σχέση με τα μεγάλα και ουσιαστικά προβλήματα της χώρας και τις ιδιαιτερότητές της.
Η λαθρομετανάστευση, εάν δεν ελεγχθεί αποτελεσματικά, μπορεί ν' αποδειχθεί στο μάκρος του χρόνου σε Μαντζικέρ του Νέου Ελληνισμού...

Για όσους εξετάζουν προσεκτικά το πρόβλημα της λαθρομεταναστεύσεως, είναι πασίδηλη η γεωπολιτική του διάσταση. Η μαζική εγκατάσταση ξένων πληθυσμών, ειδικότερα Μουσουλμάνων, διασπά την εθνική συνοχή της χώρας. Δημιουργεί στον Ελληνικό εθνικό χώρο νέα γεωπολιτικά δεδομένα. Γεωπολιτική είναι η γεωγραφία και η πολιτιστική ταυτότητα του πληθυσμού. Η Άγκυρα το γνωρίζει καλά και γι' αυτό πρωτοστατεί στη διοχέτευση, με κάθε τρόπο, Μουσουλμάνων λαθρομεταναστών στην Ελλάδα. Αρνείται επίσης συστηματικά ν' αποδεχθεί οποιαδήποτε ουσιαστική συμφωνία επανεισδοχής.
Η Ελλάδα κατέχει μια γεωγραφική θέση που την καθιστά υποχρεωτική είσοδο για τον μεγαλύτερο όγκο λαθρομεταναστών. Αυτό χρησιμοποιείται ως άλλοθι από τις πολιτικές δυνάμεις που πρωτοστάτησαν, είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση, στην ανοχή της παράνομης μεταναστεύσεως, με άλλοθι τα ανθρώπινα δήθεν δικαιώματα και τις «αξίες» της Ευρώπης. Τα ανθρώπινα όμως δικαιώματα και οι «αξίες» της Ευρώπης δεν εμπόδισαν την τελευταία να επιβάλει τη γνωστή συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ και να εμμένει, με πλήρη αδιαλλαξία, σ' αυτήν. Κατηγορεί την Ελλάδα ότι δεν ελέγχει τα σύνορά της και ότι προάγει, με τη στάση της, τη λαθρομετανάστευση στην Ευρώπη.
Η επιβολή της συμφωνίας αυτής στην κυβέρνηση Σημίτη αποτελεί ηχηρό ράπισμα σε όσους προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι δήθεν η ανοχή της λαθρομεταναστεύσεως είναι επιταγή της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Στην πραγματικότητα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως υπάρχουν αφ' ενός τα εθνικά κράτη, το καθένα από τα οποία μεριμνά για τα εθνικά του συμφέροντα, και, αφ' ετέρου, οι υπερεθνικές τάσεις, που εμπνέονται από την παγκοσμιοποίηση και εκφράζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών.

Η δεύτερη αυτή τάση προάγει ενεργά την παγκοσμιοποίηση και την πολιτική της εθνικής αποδομήσεως, συστατικό στοιχείο της οποίας είναι και η προώθηση δημοσιογραφικών μεταλλάξεων στο όνομα της λεγόμενης «πολυπολιτισμικής κοινωνίας». Οι Ελληνικές κυβερνήσεις των δύο τελευταίων δεκαετιών, με πρωταγωνιστές τις κυβερνήσεις Κώστα Σημίτη και Γιώργου Παπανδρέου, ανέλαβαν, αναλώμασι των εθνικών συμφερόντων της χώρας, να διαδραματίσουν στην Ελλάδα ρόλο «πρωτοπορείας» στην Ευρώπη υπέρ της πολιτικής των ανοικτών συνόρων και της ανοχής της λαθρομεταναστεύσεως ως δήθεν «προοδευτικής» πολιτικής.
Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να διασπάσουν την εθνική συνοχή της χώρας και να στρώσουν το δρόμο για την εξέλιξη της λαθρομεταναστεύσεως, στην προοπτική του χρόνου, σε πραγματικό Μαντζικέρτ του Νέου Ελληνισμού;
Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είχε αποστασιοποιηθεί προεκλογικά, υπό τη νέα σημερινή ηγεσία του, από την πολιτική οιονεί συμπλεύσεως, που είχε ακολουθήσει προηγουμένως. Ο σημερινός Πρωθυπουργός είχε καταγγείλει ως άοπλη εισβολή στη χώρα τη μαζική λαθρομετανάστευση και είχε διακηρύξει ότι «θα επανακτήσουμε τις πόλεις μας».

Μετά όμως τον ορυμαγδό της Χρυσής Αυγής και την υποχρεωτική συμβίωση και αλληλεγγύη με το μεταλλαγμένο υπόλειμμα του ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου, που όχι μόνο συνεχίζει την πολιτική Ραγκούση του Γιώργου Παπανδρέου αλλά επιπλέον πλειοδοτεί και επαυξάνει, έκανε στροφή και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Προβάλλει γι' αυτό ως άλλοθι το κοινό μέτωπο κατά του καταγγελλόμενου φασισμού της Χρυσής Αυγής και την προάσπιση της Δημοκρατίας. Με απλά λόγια, το μέγα θέμα της λαθρομεταναστεύσεως, που αποτελεί στρατηγική και γεωπολιτική απειλή για τη χώρα, υποτάσσεται στη συγκυρία του πολέμου κατά της Χρυσής Αυγής. Αντιμετωπίζεται μέσα από το πρίσμα του περιβόητου δήθεν ρατσισμού των Ελλήνων και της καταγγελλόμενης ξενοφοβίας, που προάγονται πλέον σε επίσημη κρατική πολιτική και ιδεολογία. Ασφαλώς, είναι σκόπιμο να παρθούν τα απαραίτητα μέτρα για την εγγύηση της δημοκρατικής τάξεως και της αποφυγής οποιασδήποτε αυτοδικίας ή αντιποιήσεως αρχής. Το εισαγόμενο όμως νομοσχέδιο δεν περιορίζεται σ' αυτό. 

Εισάγει, με την ευκαιρία αυτή, πολιτική για τη λαθρομετανάστευση, που ανοίγει το δρόμο για τη νομιμοποίηση όλων των λαθρομεταναστών αλλά και την προοπτική του συναγωνισμού και της πλειοδοσίας μεταξύ των κομμάτων για τον προσεταιρισμό της ψήφου των λαθρομεταναστών, που θα μετατραπούν σε ψηφοφόρους με τη νομιμοποίησή τους.
Υφέρπει στο νομοσχέδιο ο υποτιθέμενος συμβιβασμός στο θέμα της ιθαγένειας, πάνω στο οποίο είχε προσκρούσει προηγουμένως το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, που είχε προτείνει ο υπουργός της ΔΗΜΑΡ Αντώνης Ρουπακιώτης. Προβάλλεται ως βάση συμβιβασμού και ως φύλλο συκής για την απόκρυψη της στροφής της Νέας Δημοκρατίας η αποφυγή της άμεσης αποδόσεως της ιθαγένειας και η απόδοση μόνο του καθεστώτος του μονίμως διαμένοντος μετανάστη, σύμφωνα με τη σχετική Ευρωπαϊκή οδηγία.
Σε ποιους όμως θα δοθεί και με ποιους όρους το καθεστώς αυτό; Πώς θα επιτευχθεί σ' αυτό η επιδιωκόμενη ομοφωνία όλων των κομμάτων του λεγόμενου συνταγματικού τόξου; Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει, ως γνωστόν, την απόδοση σε όλους επισήμων εγγράφων, γιατί θα μπορέσουν έτσι, υποτίθεται, ν' απεγκλωβισθούν από την Ελλάδα και να πάνε σε άλλες χώρες του κοινού Ευρωπαϊκού χώρου Σένγκεν.

Οι δηλώσεις του Προέδρου του κόμματος της δεξιάς UMP στη Γαλλία και πρώην Προέδρου της Εθνοσυνελεύσεως, JeanFrançoisCopé, ήρθαν να υπενθυμίσουν ποια είναι η πραγματικότητα. Ο JeanFrançoisCopé έθεσε θέμα αποπομπής της Ελλάδος από τη Συμφωνία του Σένγκεν γιατί δεν ελέγχει αποτελεσματικά τα σύνορά της. Είναι προφανές ότι, στην περίπτωση που η Ελλάδα προχωρήσει σε νέα μαζική νομιμοποίηση λαθρομεταναστών, γιατί αυτό σημαίνει η παραχώρηση σ' αυτούς επισήμων εγγράφων, οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, που έχουν πάρει ήδη αυστηρά μέτρα για τον έλεγχο της λαθρομεταναστεύσεως, θα αντιδράσουν άμεσα. Θα θέσουν θέμα αποχωρήσεως της Ελλάδος από τη Συμφωνία Σένγκεν και θα εφαρμόσουν, βεβαίως, τις γνωστές πρόνοιες της Συμφωνίας Δουβλίνο ΙΙ, επαναπροώθηση δηλαδή στην αρχική χώρα υποδοχής, την Ελλάδα, όλων των λαθρομεταναστών που θα έρχονταν από την Ελλάδα και τους οποίους δεν θα ήθελαν. Εν τω μεταξύ όμως η Ελλάδα θα τους είχε νομιμοποιήσει αποδίδοντάς τους το καθεστώς του μονίμως διαμένοντος, και δεν θα είχε το δικαίωμα να τους επαναπροωθήσει. Θα ήταν υπό την προστασία της σχετικής Ευρωπαϊκής Οδηγίας και γενικότερα του Ευρωπαϊκού δικαίου.

Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά εάν γίνονταν διαπραγματεύσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αποδέχονταν προκαταβολικά ένα τέτοιο μέτρο οι άλλες χώρες.
Ποιο είναι όμως σήμερα το κλίμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο απέναντι στη λαθρομετανάστευση από τρίτες χώρες, αλλά και στη μετανάστευση από χώρες-μέλη, που είναι απολύτως νόμιμη και προβλέπεται από τις Συνθήκες, φαίνεται από την πρόσφατη πρωτοβουλία ομάδας βορείων χωρών. Με πρωτοβουλία της Μεγάλης Βρετανίας τέσσερις χώρες-μέλη έθεσαν θέμα περιορισμού της μεταναστεύσεως από χώρες-μέλη του Ευρωπαϊκού Νότου!

Η λαθρομετανάστευση είναι μέγα θέμα και ένα από αυτά που εκτίναξαν την ασήμαντη προηγουμένως Χρυσή Αυγή. Δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως υποπαράγωγο του αγώνα κατά της Χρυσής Αυγής και ως δήθεν πρόβλημα ρατσισμού και ξενοφοβίας.

* Πρέσβης ε.τ.
ΠΗΓΗ: http://www.analystsforchange.org/2013/11/blog-post_6162.html#more

Ἔ ὄχι καὶ φίμωτρο στὸν Ἕλληνα !

Αντιρατσιστικός νόμος - έκτρωμα: Καταργούν οριστικά ελευθερία λόγου και σκέψης στην Ελλάδα!

Τελικώς, όπως είχε υποσχεθεί στο σιωνιστικό λόμπι των ΗΠΑ ο πρωθυπουργός και σειρά υπουργών, η αντεθνική κυβέρνηση των μνημονίων κατέθεσε στη Βουλή το αντιρατσιστικό Νομοσχέδιο. .

Ενώ στην Πατρίδα μας έχουν εισβάλλει εκατομμύρια λαθρομετανάστες, υπό την απόλυτη ανοχή και ενθάρρυνση των ανθελληνικών κυβερνήσεων, προκαλώντας σοβαρότατα προβλήματα στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή του Ελληνικού Έθνους, αντί η κυβέρνηση να φροντίσει να καταπολεμήσει το πρόβλημα, επιλέγει να προχωρήσει στην κατάθεση του αντιρατσιστικού νομικού εκτρώματος, το οποίο θα τιμωρεί ως «ρατσιστή» όποιον Έλληνα εκφράζει δημοσίως την προσωπική του γνώμη για το μείζον αυτό ζήτημα, ή για σειρά άλλων τα οποία θίγουν την «πολιτική ορθότητα» της εποχής μας.

Επί της ουσίας, πρόκειται για ευθεία ενέργεια περιορισμού μέχρι καταργήσεως, της ελευθερίας του λόγου, εισάγοντας εμμέσως για πρώτη φορά στην Ελλάδα, εκείνα τα οποία σε διάφορες χώρες του εξωτερικού χαρακτηρίζονται ως «αδικήματα γνώμης»!

Σύμφωνα με το αντεθνικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης προβλέπονται τα κάτωθι:

«Με φυλάκιση τριών μηνών έως τριών ετών και χρηματική ποινή 5.000-20.000 € τιμωρείται όποιος προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική καταγωγή, τον γενετήσιο προσανατολισμό και τη σωματική ακεραιότητα. Το ίδιο τιμωρείται όποιος με πρόθεση και με τα παραπάνω μέσα παροτρύνει σε διάπραξη φθοράς ή βλάβης πραγμάτων που χρησιμοποιεί από τις εν λόγω ομάδες, κατά τρόπο που μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη.

Αν οι παραπάνω πράξεις είχαν ως αποτέλεσμα την τέλεση εγκλήματος, επιβάλλεται ποινή τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή 15.000 - 30.000 €. Με τις ίδιες ποινές τιμωρείται και όποιος συνιστά ή συμμετέχει σε οργάνωση ή ένωση προσώπων που επιδιώκει συστηματικά την τέλεση των ανωτέρω πράξεων.

Με τις ίδιες ποινές τιμωρείται και όποιος με πρόθεση δημόσια και με οποιονδήποτε τρόπο (π.χ. προφορικά, δια του Τύπου ή του Διαδικτύου), εγκωμιάζει, επιδοκιμάζει, αρνείται κακόβουλα τη σημασία των εγκλημάτων γενοκτονίας ή κατά της ανθρωπότητας και των εγκλημάτων πολέμου, καθώς και του Ολοκαυτώματος και του ναζισμού, με τρόπο που μπορεί να υποκινήσει βία ή μίσος ή να ενέχει απειλητικό ή προσβλητικό χαρακτήρα κατά ομάδας προσώπων με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική καταγωγή και τον γενετήσιο προσανατολισμό».

Επιπλέον προβλέπεται ότι «αν κάποια από τις παραπάνω αξιόποινες πράξεις τελέσθηκε προς όφελος ή για λογαριασμό νομικού προσώπου ή ενώσεως προσώπων από νόμιμο εκπρόσωπο ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο, ο υπουργός Δικαιοσύνης μπορεί να επιβάλει, με απόφασή του, σωρευτικά ή διαζευκτικά: α) διοικητικό πρόστιμο 10.000 - 100.000 €, β) αποκλεισμό από δημόσιες παροχές, επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις, διαφημίσεις προμήθειες κ.ά. για διάστημα 1-6 μηνών».

Με δόλιο και ύπουλο δηλαδή τρόπο, η κυβέρνηση κατόπιν εντολών ξένων κέντρων εξουσίας, επιχειρεί να εξοβελίσει από την πολιτική ατζέντα θέματα μείζονος εθνικής σημασίας τα οποία θα καθορίσουν με τον ένα ή άλλο τρόπο, την ιστορική πορεία και το μέλλον του Ελληνικού Έθνους. Υπό αυτό το πρίσμα, το αντιρατσιστικό έκτρωμα έρχεται να επιβάλλει δια νόμου την πολυφυλετική μορφή της ελληνικής κοινωνίας!

Ενδεικτικό των μισελληνικών προθέσεων της κυβέρνησης είναι το εξής: «οι πράξεις που περιγράφονται στο σχέδιο νόμου κατά των διακρίσεων καθώς και τα εγκλήματα που τελούνται συνεπεία αυτών, διώκονται αυτεπαγγέλτως. Ο παθών, κατά την υποβολή της έγκλησης, όπως και όταν παρίσταται ως πολιτικών ενάγων, δεν καταβάλλει το σχετικό παράβολο υπέρ του Δημοσίου». Καθένας λοιπόν, μπορεί να φανταστεί τι θα επακολουθήσει σε μια κοινωνία όπου η γνώμη ενός εκάστου δύναται να εκληφθεί ως «ρατσιστική» από τον οιονδήποτε.

Εν κατακλείδι, τα ανθελληνικά συμπλέγματα που διακατέχουν την κυβέρνηση και τα διεθνιστικά κόμματα της αριστεράς, στρέφονται με μίσος κατά του Ελληνικού Λαού. Επιδιώκεται κατά τρόπο σαφή και ξεκάθαρο η κατάργηση της ελευθερίας λόγου και σκέψης με απώτερο στόχο την καταστροφή του Έθνους μας. Επιπλέον, οι «σοφοί» της εγχώριας συμμορίας των υποτακτικών της παγκόσμιας σιωνιστικής τάξης, ποινικοποιούν τόσο τους αρχαίους Έλληνες Φιλοσόφους οι οποίοι και προσδιόρισαν την έννοια της Φυλής και του Έθνους, όσο και τους Προγόνους μας που αγωνίστηκαν ανά τους αιώνες απέναντι σε αλλόφυλους. Πλέον, η τυραννία του αντεθνικού Καθεστώτος επιβάλλεται δια νόμου και εισέρχεται στο τελικό στάδιο του αφανισμού του Ελληνισμού, όπως τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.

Πηγή

ΗΛΙΑΣ ΣΤΑΜΠΟΛΙΑΔΗΣ, Καθηγ. Πολυτεχνείου Κρήτης

ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ

Όλοι βιώνουμε καθημερινά την εθνική υποδούλωση της χώρας μας και παρ’  όλα αυτά όχι μόνο δεν έχουμε οργανωθεί να την αποτινάξουμε αλλά ούτε καν τολμάμε να το διανοηθούμε, υποταγμένοι στην αδράνεια και την ηττοπάθεια που πολλοί την αποδέχονται  ως μέσον συμμετοχής μας σε έναν τάχα ανώτερο δυτικό πολιτισμό.

Η υποδούλωση αυτή τη φορά δεν ήλθε με την εισβολή ξένων στρατευμάτων στη χώρα. Άρχισε με την εισβολή δανεικών χρημάτων από το εξωτερικό, όχι για την δημιουργία παραγωγικών μονάδων που τα προϊόντα τους θα αποπλήρωναν το χρέος, αλλά σπαταλήθηκαν  στη διαφθορά, στην αύξηση του καταναλωτισμού σε εισαγόμενα προϊόντα και σε  μη παραγωγικές κινητές και ακίνητες περιουσίες δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της ευημερίας.

Η ψευδαίσθηση αυτή, η οποία είναι ενάντια στην πραγματική οικονομία και την παράδοση της συντηρητικής διαχείρισης του οικογενειακού και εθνικού εισοδήματος, δημιουργήθηκε  με την εισβολή όχι μόνο ξένων προτύπων διαβίωσης αλλά και με την σταδιακή κατάργηση των ηθικών και πολιτισμικών αξιών που διατήρησαν το ελληνικό έθνος ζωντανό μέχρι τις ημέρες μας.

Εξ αρχής, οι δανειστές όχι μόνο γνώριζαν αλλά και φρόντισαν ώστε τα χρήματα που δανείζουν να μην επενδυθούν σε παραγωγικές επενδύσεις που θα ανταγωνίζονταν τις δικές τους οικονομίες. Έναντι του προφανούς κινδύνου μη αποπληρωμής των δανείων επέβαλαν υψηλά επιτόκια τα οποία επαύξησαν το χρέος κεφαλαιοποιώντας τους απλήρωτους τόκους. Σε ανύποπτο χρόνο παρέσυραν  την Ελλάδα στον μηχανισμό του ευρώ με την πρόφαση του σταθερού νομίσματος  στερώντας τη χώρα από το δικαίωμα έκδοσης χρήματος και στη συνέχεια η τρόϊκα μετάτρεψε το χρέος προς ιδιώτες σε χρέος προς κράτη. Συγχρόνως έδεσαν την Ελλάδα με δανειακές συμβάσεις του θέτουν ενέχυρο την δημόσια και ιδιωτική περιουσία και το συμφέρον των δανειστών υπεράνω αυτού των Ελλήνων πολιτών.

Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να είχαν  συμβεί εάν οι  Έλληνες πολιτικοί είχαν τον στοιχειώδη πατριωτισμό και δεν ενεργούσαν υπό τις υποδείξεις των υπονομευτών της εθνικής μας ανεξαρτησίας, οι οποίοι τους υποστήριξαν να καταλάβουν την εξουσία.  Βεβαίως σε αυτό έχει συμβάλει με τις επιλογές του ένας εντέχνως εκμαυλισμένος λαός που σήμερα διαμαρτύρεται διότι οι πολιτικοί, που αυτός επέλεξε, τον οδηγούν στην καταστροφή.

Δυστυχώς το ψευδεπίγραφο δημοκρατικό  μας σύστημα δεν καλλιεργεί τη συλλογικότητα και το κοινοτικό πνεύμα αλλά αφήνει τον ιδιώτη αδύναμο απέναντι σε ένα ισχυρό κυβερνητικό μηχανισμό που ουσιαστικά δεν προέρχεται από αυτόν αλλά  ούτε και ενεργεί για αυτόν. Το κομματικό σύστημα διασπά τον κόσμο δημιουργώντας αντιπαλόμενους πόλους που κατακερματίζουν την εθνική μας συνοχή.

Δύο είναι οι δράσεις που είναι απαραίτητες για την ανάκτηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας που αποτελεί και προϋπόθεση για την βιώσιμη οικονομική μας ανάπτυξη, η οικονομική και η πολιτειακή. Η οικονομική δράση απαιτεί:

1.     Άμεση περικοπή των 2/3 του χρέους που στην ουσία αποτελούν κεφαλαιοποίηση των τόκων και δικαιώματα μας για τις αποζημιώσεις του Παγκοσμίου πολέμου. Βασικό επιχείρημα για τη δράση αυτή συνιστά η συνυπευθυνότητα των δανειστών, πράγμα που οι ίδιοι εφάρμοσαν για τις καταθέσεις στην Κύπρο, καθόσον:  α) Γνώριζαν ότι το εμπορικό ισοζύγιο πληρωμών της χώρας ήταν αρνητικό και για την εξισορρόπηση της διαφοράς αγόραζαν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου δανείζοντας του με τον τρόπο αυτό τα χρήματα για να ξεπληρώσει τη διαφορά και που αμέσως η κατοχή των ομολόγων επέστρεφε σε αυτούς ως κέρδος έναντι της αντίστοιχης εμπορικής ζημιάς για την Ελλάδα.  β) Το δημιουργηθέν κέρδος δεν το θέτουν σε κυκλοφορία στη δική τους αγορά για να αποφύγουν πληθωριστικές τάσεις και το επενδύουν  πάλι στην Ελλάδα αλλά όχι σε  παραγωγικές μονάδες που θα αποπλήρωναν το χρέος, αλλά αγοράζουν νέα ομόλογα ή εταιρείες παροχής υπηρεσιών, επιβάλλοντας δανειακές συμβάσεις και μνημόνια που δεσμεύουν την εθνική μας ανεξαρτησία και μας καθιστούν αποικία τους. Συγχρόνως εξαπατούν και τους δικούς τους πολίτες λέγοντας τους ότι στερούνται για να φανούν αλληλέγγυοι προς τους τεμπέληδες Έλληνες ενώ στην ουσία κερδίζουν δις ευρώ από τους τόκους των δανείων.

2.     Άμεση έξοδο από το ευρώ μέχρις ότου η Ευρώπη καταστεί ομοσπονδιακό κράτος με κοινή δημοσιονομική πολιτική για όλους τους λαούς που θα την απαρτίζουν. Αυτή η ενοποίηση  δεν πρόκειται, κατά τη γνώμη του γράφοντος, να συμβεί στο ορατό μέλλον και το κόστος εξόδου θα μεγαλώνει συνέχεια όσο αυτή καθυστερεί. Πάντα όμως θα είναι μικρότερο από αυτό της παραμονής μας στο ευρώ και βεβαίως αποτελεί την βασική προϋπόθεση για την μακροπρόθεσμη οικονομική ανάκαμψη και την εθνική ανεξαρτησία της χώρας μας, που πρέπει να ανακτηθεί με κάθε κόστος.

3.     Την δημιουργία μίας πραγματικής Τράπεζας της Ελλάδος που να ελέγχεται 100% από το κράτος με καθήκον την εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και του αναπτυξιακού σχεδιασμού της χώρας.

Όσον αφορά την κοινωνική δράση αυτή θα πρέπει να  επικεντρωθεί στα ακόλουθα:

1.     Ριζική αναθεώρηση του Συντάγματος για την εξάλειψη όλων αυτών των διατάξεων που εισήχθησαν παραπλανητικά και διευκολύνουν την παραβίαση του από την εκάστοτε κυβέρνηση. Συγκεκριμένα να υπάρξει: α) Σαφής διάκριση της εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας. β) Άμεση εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό. γ) Ισοτιμία της ψήφου των πολιτών με τη θέσπιση της απλής αναλογικής αφού τα περί δήθεν ακυβερνησίας μας έχουν εκθέσει επανηλημένα υπό την εποπτεία του λύκου. δ) Αναδιάταξη των εκλογικών περιφερειών ώστε να μην εκλέγονται περισσότεροι από έξι βουλευτές σε κάθε περιφέρεια και όλοι να επιλέγονται από το ίδιο ψηφοδέλτιο, το ίδιο να ισχύει και στις Δημοτικές εκλογές.

2.     Αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος με τις ακόλουθες κατευθυντήριες γραμμές: α) Κατάργηση του συνδικαλισμού στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση με εξαίρεση την τριτοβάθμια όπου όλοι οι εκπρόσωποι των φοιτητών θα εκλέγονται από κοινό ψηφοδέλτιο. β) Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα και η διδακτέα ύλη να ακολουθούν την πνευματική ωρίμανση των παιδιών και όχι την τάχα εξέλιξη ξένων συστημάτων που μέχρι τώρα πιθηκίζουν. γ) Το σύστημα να καλλιεργεί την κριτική ικανότητα και να μην επικεντρώνεται στην αποστήθιση ασύνδετων πληροφοριών που τάχα αποτελούν εξέλιξη της τεχνολογίας. δ) Το σχολείο πρέπει να καλλιεργεί το συλλογικό πνεύμα και να προτάσσει τον κοινό τρόπο ζωής που αποτελεί και την ιδιαιτερότητα του έθνους μας με υποχρεωτική παρακολούθηση  εκ μέρους των τυχόν αλλοεθνών.

3.     Υπεράσπιση της βιωσιμότητας του έθνους έναντι των εθνομηδενιστικών τάσεων της νέας τάξης πραγμάτων και να περιλαμβάνει: α) Έλεγχο της λαθρομετανάστευσης με αποδοχή μόνο όσων κατέχουν ειδίκευση χρήσιμη για την εθνική οικονομία εφόσον υπάρχει επώνυμος εργοδότης που θα τους απασχολήσει τουλάχιστον για μία διετία. β) Η ελληνική υπηκοότητα να δίδεται μόνο σε όσους έχουν ελληνική παιδεία με έλεγχο  της Ελληνικής τους συνείδησης από ειδική κοινωνική υπηρεσία όπως κάνουν και οι Ελβετοί.

Εδώ τίθεται το ερώτημα, ποιες είναι οι πολιτικές δυνάμεις που θα ήθελαν και θα μπορούσαν να εφαρμόσουν ένα τέτοιο πρόγραμμα εθνικής ανεξαρτησίας; Δυστυχώς δεν υπάρχουν στην ουσία τέτοιες δυνάμεις με πολιτικές θέσεις και προγράμματα εθνικής επιβίωσης. Αντί αυτών υπάρχουν  τα πολιτικά κόμματα που εξυπηρετούν ορισμένες κοινωνικές ομάδες και συμφέροντα με στόχο να επικρατήσουν στη νομή της εξουσίας.

Η Νέα Δημοκρατία, αν και προέρχεται από την παραδοσιακή εθνικόφρονα παράταξη της δεξιάς, έχει προδώσει την ιδεολογία της και έγινε υπηρέτης, όχι μόνο των ντόπιων συμφερόντων που την υποστηρίζουν, αλλά κυρίως των ξένων δυνάμεων κατοχής.

Για το ψευδεπίγραφο σοσιαλιστικό κίνημα τι να πει κανείς; Έχει τη βασική ευθύνη για την κατάντια του τόπου διότι εξ αρχής εξαπάτησε τον λαό, υπονόμευσε με τον αμοραλισμό του τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας, διέλυσε την οικονομία, αποβιομηχανοποίησε τη χώρα και δανείστηκε  χρήματα που δεν επένδυσε παραγωγικά, υποδουλώνοντας την  στους δανειστές.

Η αριστερά διχασμένη μεταξύ ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ  και ΔΗΜΑΡ είναι ανίκανη να συνενώσει τον λαό και να τον καθοδηγήσει ενάντια στους  ύπουλους κατακτητές. Μπορεί βέβαια να  επιδίδεται σε ταξικούς αγώνες αλλά η ιδεοληψία της, της απαγορεύει να αναλάβει εθνικούς αγώνες διότι απλά δεν αντιλαμβάνεται και φυσικά δεν αποδέχεται την έννοια του έθνους. Ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ, που υπό τις παρούσες συγκυρίες θα μπορούσε  να ηγηθεί έστω και ενός ταξικού αγώνα, δεν μπορεί να πείσει με την δήθεν αντιμνημονιακή του πολιτική όταν παραμένει στην ΟΝΕ και διακηρύσσει μέχρι να ακουστεί και στο Τέξας ότι εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ. Αυτό για το οποίο τελικά μας έπεισε είναι να θεωρήσουμε τον αρχηγό του ως τον μέλλοντα Τσιπρανδρέου, όπως ο ίδιος εμπνεύστηκε τον όρο σε ένα από τα ταξείδια του στη Γαλλία.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, που θα μπορούσαν να συσπειρώσουν την απογοητευμένη δεξιά παράταξη, δεν παίρνουν υπεύθυνη θέση έναντι του αναγκαίου τρόπου αντίστασης στις δυνάμεις κατοχής αλλά απλά προβάλουν ως η εναλλακτική “έντιμη” εκδοχή της Νέας Δημοκρατίας.

Η μόνη πολιτική παράταξη, κόμμα εκτός του ΚΚΕ και ορισμένων εξωκοινοβουλευτικών ομάδων, που τολμά να πάρει θέση υπέρ του εθνικού νομίσματος και της εξόδου μας από την ΟΝΕ, ενώ συγχρόνως αντιστέκεται στον εθνομηδενισμό και την μεθοδευμένη λαθρομετανάστευση, είναι η Χρυσή Αυγή.

Εδώ συμβαίνουν δύο φαινόμενα που θέτουν σε υποψία όχι μόνο τον  πραγματικό ρόλο που παίζουν τα κόμματα που τάσσονται ενάντια στο ευρώ αλλά και στο ρόλο που το σύστημα θέλει να τους προσδώσει και να τον περάσει στην κοινή γνώμη.

Από την μία έχουμε ενέργειες μελών της Χ.Α. που την χαρακτηρίζουν φασιστική και εγκληματική οργάνωση. Θα πρέπει βέβαια να πούμε ότι το πλήθος των ψηφοφόρων που αντιπροσωπεύει ως κόμμα στη Βουλή δεν θα μπορούσαν να είναι φασίστες ή και εγκληματίες αλλά είναι απελπισμένοι αδύναμοι πολίτες. Επιπλέον η στρατιωτική οργάνωση του κόμματος εύκολα παραπέμπει στη χούντα, τον μπαμπούλα που ο φόβος του εξέθρεψε το θηρίο της μεταπολίτευσης.

Από τη άλλη μεριά έχουμε τη δολοφονία ανυποψίαστων οπαδών της Χ.Α. που, από ότι ψιθύρισαν οι αρχές, την ευθύνη ανέλαβε πρωτοεμφανιζόμενη εξωκοινοβουλευτική, αριστερή τάχα, οργάνωση δημιουργώντας εμφυλιοπολεμική αντιπαράθεση ιδεολογικών αντιπάλων. Στο κλίμα αυτό της πόλωσης και της κινδυνολογίας διατάραξης της ειρήνης οι δωσίλογοι εκτελεστές των εντολών των δυνάμεων κατοχής προβάλουν ως το συνταγματικό τόξο που θα παρέχει ασφάλεια στους υποταγμένους πολίτες του. Αυτό δημιουργεί και την πρόφαση για την έγκριση αντιλαϊκών νόμων και την αποτροπή της αναμενόμενης λαϊκής εξέγερσης που εκ προοιμίου θέλουν να την προκαταβάλλουν ως τάχα τρομοκρατική ενέργεια.

Αυτά είναι τα πολιτικά, οικονομικά αλλά και ψυχολογικά εμπόδια που το σύστημα προβάλει δημιουργώντας σύγχυση, απελπισία και σε πολλούς ηττοπάθεια έναντι  της μεθοδικά επιβαλλόμενης κατοχής. Εδώ που καταντήσαμε μόνο ο Θεός μας σώζει από την ιστορικά πρωτόγνωρη κακοδαιμονία και ας μην ελπίζουμε σε  άρχοντες αλαζόνες. Την ώρα που θα έχει δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες θα αποκαλύψει ανθρώπους που σίγουρα έχει κρυμμένους για το σκοπό αυτό, προς μεγίστη έκπληξη και αμηχανία του ιερατείου, και τότε άδικα θα ξαγρυπνούν οι φύλακες. Όλοι οι Έλληνες πατριώτες  πρέπει να είμαστε σε ετοιμότητα και να ανταποκριθούμε με προθυμία και αυτοθυσία όταν ακουστεί το κάλεσμα της πατρίδας μας.

Ηλίας Σταμπολιάδης

19 Νοεμβρίου 2013