ΕΝΩ ΟΙ ΕΝΤΟΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΦΙΜΩΝΟΥΝ ΚΑΘΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ...

Αυτοί που θέλουν την Ελλάδα στην κόλαση, ας το σκεφτούν διπλά

Πληθαίνουν πάλι τα δημοσιεύματα και οι επίσημες παρεμβάσεις, που απειλούν την χώρα μας με απίστευτα δεινά σπέρνοντας τρόμο και ζόφο για το μέλλον.

Που; Σε ένα Έθνος που γνωρίζει την φωτιά, την κόλαση, τον Άδη όσο κανένα. Σε έναν λαό του οποίου ακόμα και μία αποσπασματική ανάγνωση της ιστορίας θα έσπερνε τον τρόμο σε οποιονδήποτε «τεχνοκράτη του Βορά» που με βαρύγδουπες αναλύσεις και ασκήσεις επί χάρτου προσπαθεί να τιθασεύσει μία ιστορία 4,000 χρόνων.

Προσπαθεί να διαγράψει μνήμες ανθρώπων που γνώρισαν τις πύλες της κολάσεως πολλάκις, μέσα από αίμα, φωτιά και θάνατο για να μπορεί σήμερα να αναπνέει το μύρο της Ελευθερίας. Μη νομίζετε ότι ο στόχος τους είναι η ελίτ των κρατικών γραφείων και της διαπλοκής. Αυτοί ενσαρκώνουν τον διαχρονικό ρόλο του Eφιάλτη, του Πήλιου Γούση και του Iούδα μόνο στην πράξη της μειοδοσίας και όχι της Νεμέσεως αφού προφανώς δεν φρόντισαν ποτέ να μελετήσουν το τέλος της ιστορίας, θαμπωμένοι γαρ από την λάμψη των αργυρίων.

Ο στόχος είναι ο ίδιος ο ΕΛΛΗΝΑΣ. Αυτό το κύτταρο παγκόσμιου πολιτισμού και προσφοράς που μπορεί να έμενε σιωπηλός απέναντι στις βέβηλες κραυγές, όταν όμως κάποιοι άνοιγαν τις κερκόπορτες ήταν πάντα σύσσωμος εκεί για να διαφυλάξει την υπερχρονική αυταξία του Δικαίου που ο ίδιος δημιούργησε.

Το Δίκαιο ως ασπίδα απέναντι στην κτηνώδη δύναμη, την μοχθηρία, την μισανθρωπία. Χαρακτηριστικά που έφερα συλλήβδην όλοι οι αποτρόπαιοι εισβολείς. Από τις ορδές του Ξέρξη μέχρι τον Κεμάλ και τον Αδόλφο. Και η επίθεση του άδικου είχε πάντα δύο στόχους: Την φυσική και ηθική εξόντωση του Ελληνισμού.

Πως θα μπορούσε άλλωστε να επικρατήσει η φυσική, οικονομική, κοινωνική αδικία, όσο οι δημιουργοί της δικαιοσύνης βαστούσαν ακλόνητες τις Θερμοπύλες;

Πως θα μπορούσε ο «ανίκητος άξονας» των Ούνων να αναμασά τα περί φυλετικής και πολιτιστικής ανωτερότητας όσο οι θεματοφύλακες της Ακροπόλεως, συμβόλου του ανώτατου ανθρώπινου πολιτισμού, έριχναν τα φασιστικά τάγματα και την ανωτερότητα τους στα τάρταρα;

Κάπως έτσι εξηγείται και το ανεκδιήγητο «Οι Ολυμπιακοί αγώνες γύρισαν σπίτι τους» του Ρογκ. Όντως, γύρισαν στους δεσμοφύλακες τους, που κρατούν ακόμα τα Γλυπτά του Παρθενώνος δέσμια, μαζί με τον πανάρχαιο Ελληνισμό της Κύπρου. Μόνο με την καπηλεία του Ολυμπιακού πνεύματος θα μπορούσαν οι απόγονοι των δουλεμπόρων, οι φονιάδες των μαθητών της Κύπρου, των γηγενών της υποσαχάριας Αφρικής, οι γενοκτόνοι της Κίνας και της Ινδίας, να φέρουν τον πολιτισμό του αίματος στα μέτρα τους. Την ίδια στιγμή που ως αμετανόητοι σύμμαχοι του Αττίλα, κουνούν το δάχτυλο στην Ελλάδα αποκαλώντας την «πρώην Οθωμανική επαρχία».

Ο λαός μας λοιπόν, έζησε την κόλαση στο πετσί του, όπως και την καπηλεία του πολιτισμού που ο ίδιος δημιούργησε. Δεν δίστασε όμως ούτε στιγμή να γκρεμίσει τα περίτεχνα παλάτια του πνεύματος για να φτιάξει μετερίζια αγώνα που μέσα τους κυοφορούσαν την νέα γέννα. Δίπλα στην πένα και το τουφέκι.

«Κι αν είναι κι έρθουν χρόνια δίσεχτα,

πέσουν καιροί οργισμένοι,

κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιαγμένα,

κι όσα δέντρα για τίποτ' άλλο δέ φελάν

παρά για μετερίζια,

μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι!

Τράβα, ξεσπέρμεψέ το,

χέρσωσε το περιβόλι κόφ' το,

και χτίσε κάστρο απάνω του

και ταμπουρώσου μέσα,

για πόλεμο, για μάτωμα,

για την καινούργια γέννα,

π' όλο την περιμένουμε,

κι όλο κινάει για να 'ρθει,

κι όλο συντρίμι χάνεται

στο γύρισμα των κύκλων.»

(Παλαμάς, Πατέρες)

Ας το σκεφτούν διπλά λοιπόν οι φορείς του τρόμου και της μισανθρωπίας πριν κοπιάσουν πιστεύοντας πως θα θερίσουν ανεμπόδιστοι την σήψη που έσπειραν σε ένα Γένος σφυρηλατημένο με φωτιά και ατσάλι. Θα εκπλαγούν όταν δουν πως η θεόπνευστη Φλόγα της Λευτεριάς δεν έσβησε ούτε με τις Ρεπούσηδες, ούτε με τα κιτσαριά του ηθικοκτόνου life style. Ας κοπιάσουν για να δουν πως η φλόγα που σιγοκαίει στις ψυχές των Ελλήνων, γίνεται περίλαμπρος Ήλιος, αβάσταχτος για τα βέβηλα μάτια όσων πιστεύουν ότι η Αλήθεια, η Ελευθερία, η Ελλάδα μπορούν να διαπραγματευθούν στα τραπέζια των παγκόσμιων αργυραμοιβών.

(Πηγή: http://www.newsbomb.gr/ethnika/story/222183/aytoi-poy-theloyn-tin-ellada-stin-kolasi--as-to-skeftoyn-dipla)

ΠΟΥ ΝΑ ΜΠ-ΟΥ-ΓΚ-ΟΥ-ΝΤ-ΙΑΣΕΤΕ ΡΕ ΑΝΕΛΛΗΝΙΣΤΟΙ "ΕΙΔΙΚΟΙ" ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ

ΙΔΡΥΤΗΣ : Καθ. Μιχαήλ Στασινόπουλος Πρόεδρος της Ελληνικης Δημοκρατίας 1977

Σόλωνος 123 Τ.Κ 10678 ΑΘΗΝΑ. http://ethnikonthematon.blogspot.com email: epitropi1978@gmail.com

Αλλοίωση του ελληνικού αλφαβήτου με παράλειψη των φωνηέντων η, υ, ω και των συμφώνων ξ, ψ, στο βιβλίο Γραμματικής Ε’ και Στ’ Δημοτικού.

Τις τελευταίες ημέρες ήρθε στην δημοσιότητα το νέο βιβλίο γραμματικής της Ε’ και Στ’ Δημοτικού. Το βιβλίο, που συντάχθηκε από τους κ.κ Ειρήνη Φιλιππάκη – Warburton, Μιχάλη Γεωργιαφέντη, Γεώργιο Κοτζόγλου και Μαργαρίτα Λουκά, και εκδόθηκε από τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, με την ευθύνη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, όλως αυθαιρέτως αλλοιώνει την διδασκομένη στα παιδιά του δημοτικού ελληνική αλφάβητο. Συγκεκριμένα, όπως εκτίθεται στην σελίδα 36, τα φωνήεντα της Ελληνικής Γλώσσας είναι τα α, ε, ι, ο, ου, ενώ τα η, υ και ω απλώς παραλείπονται, όπως επίσης από τα σύμφωνα παραλείπονται το ξ και το ψ, στα οποία πάντως συμπεριλαμβάνονται τα μπ, γκ, ντ!!!

Είναι δεδομένο ότι το ελληνικό αλφάβητο δεν έχει ποτέ μεταβληθεί και εξακολουθεί αναλλοίωτο ανά τους αιώνες υποδηλώνοντας και την ιστορική συνέχεια του ελληνικού έθνους και της γλώσσας του. Συνεπώς στα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου ανήκουν και τα παραλειφθέντα από το εν λόγω βιβλίο φωνήεντα η,υ και ω καθώς και τα σύμφωνα ξ και ψ (τα επονομαζόμενα και διπλά)!

Σημειώνεται δε ότι σε επιστολή του στην εφημερίδα «Καθημερινή» των Αθηνών (έκδοση της 17ης Οκτωβρίου 2010) και υπό τον τίτλο «Τα Αρχαία Ελληνικά και ο εγκέφαλος», ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών και μέλος του Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας κ. Σταύρος Παπαμαρινόπουλος αναφέρεται στη θεωρία του καθηγητή Eric Havelock, σύμφωνα με την οποία το αρχαίο ελληνικό αλφάβητο προκάλεσε πακτωλό αφηρημένων εννοιών στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, λόγω ενεργοποίησης του εγκεφάλου των χρηστών του, και υπογραμμίζει μεταξύ άλλων ότι η περιοχή Broka, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, ενεργοποιήθηκε λίγο περισσότερο λόγω του ελληνικού αλφαβήτου, διότι χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς φωνήεντα σε γραφή για πρώτη φορά (http://logioshermes.blogspot.com/2011/09/blog-post_1354.html).

Η επίσημη από 12.7.2012 απάντηση του Υπ. Παιδείας, δεν επιλύει την σύγχυση που δημιουργήθηκε, αφού είναι φανερό, ότι διέλαθε της προσοχής του συντάκτη της εν λόγω απαντήσεως το γεγονός, ότι απουσιάζουν τα προαναφερθέντα φωνήεντα και σύμφωνα από την επίμαχη σελίδα του εν λόγω βιβλίου. Η αιτιολογία ότι παρελείφθησαν τα φωνήεντα η,υ,ω, διότι η συγκεκριμένη σελίδα αναφέρεται σε φθόγγους δεν έχει έρεισμα στην πραγματικότητα με δεδομένο ότι στην σελίδα αυτή ρητά αναφέρονται ως φωνήεντα και όχι ως φθόγγοι τα γράμματα α,ε,ι,ο,ου.

Χωρίς να παραγνωρίζουμε, ότι η διαφορετική ηχητική αξία των φωνηέντων της ελληνικής αποδεικνύεται επιστημονικώς, φρονούμε ότι κάθε συζήτηση σχετικά με τα όποια ειδικά γλωσσολογικής και φιλολογικής τάξεως ζητήματα πρέπει να περιορισθεί στις αίθουσες διδασκαλίας και στα έδρανα των ειδικών φιλολογικών και γλωσσολογικών σχολών.

 Σε κάθε περίπτωση σε ένα βιβλίο που απευθύνεται στους μαθητές αυτής της ευαίσθητης ηλικίας πρωταρχικό και θεμελιώδες ζήτημα είναι τα γράμματα από τα οποία αποτελείται το ελληνικό αλφάβητο και η αξία αυτών. Τα εξειδικευμένα γλωσσολογικά ζητήματα περί της ηχητικής αξίας των γραμμάτων δεν πρέπει να παρουσιάζονται με τρόπο ικανό να προκαλεί σύγχυση στους μαθητές σχετικά με ποιο ακριβώς είναι το ελληνικό αλφάβητο.

Όπως επισημαίνει και η Ακαδημία Αθηνών στην από 2.1.2001 διακήρυξη των μελών της σχετικά με την προσπάθεια που καταβάλλεται ήδη από το χρόνο εκείνο, για την αντικατάσταση του ελληνικού αλφαβήτου από το λατινικό, όταν αγνοείται η σχέση αλφαβήτου και ελληνικής γλώσσας στην πραγματικότητα αχρηστεύεται η ίδια η γλώσσα ως θεμελιακό στοιχείο του ελληνικού πολιτισμού, μια γλώσσα, της οποίας ο τρόπος της γραπτής απόδοσης έμεινε αναλλοίωτος επί ολόκληρες χιλιετίες έως σήμερα.

Μετά την ανωτέρω διακήρυξη των μελών της Ακαδημίας Αθηνών καλούμε κι εμείς με την σειρά μας όλους τους συνέλληνες να αντιδράσουν προκειμένου να ματαιωθούν αυτά τα ανίερα σχέδια που, πλήττοντας την γλώσσα μας και την ιστορική μας συνέχεια, πλήττουν την ίδια την υπόσταση του Έθνους των Ελλήνων.

         

Θεωρούμε σκόπιμο να αναφερθούμε στις διατάξεις των άρθρων 9 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ν.Δ.53/1974) και 2 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ίδιας ως άνω Συμβάσεως, των άρθρων 1, 2, 3, 5, 16 και 120 του ισχύοντος Ελληνικού Συντάγματος, καθώς και των άρθρων 57 και 59 του Αστικού Κώδικος, με τις οποίες προστατεύονται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα στον πολιτισμό, στην γλώσσα, στην παιδεία, στην εκπαίδευση, στην προσωπικότητα και στην ελεύθερη ανάπτυξη αυτής. Ειδικότερα τονίζουμε ότι κατ’ επιταγήν του Συντάγματος (άρ. 16παρ.2) σκοπός της παιδείας είναι μεταξύ άλλων η ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης, της οποίας θεμελιώδες στοιχείο είναι η γλώσσα. Με την αλλοίωση του ελληνικού αλφαβήτου παραβιάζονται οι ανωτέρω υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις, προσβάλλεται βάναυσα η γλώσσα, και κατ’ επέκταση η προσωπικότητα κάθε Έλληνος πολίτου και παραβιάζεται κατάφωρα το δικαίωμά του σε αυτήν.

Όπως και τα μέλη της Ακαδημίας επισημαίνουν στην ανωτέρω διακήρυξή τους, θα πρέπει να αντισταθούμε στην αλλοίωση της γλώσσας μας, αλλοίωση η οποία επιχειρείται εν προκειμένω με την κατάργηση των προαναφερομένων στοιχείων του αλφαβήτου της, για λογαριασμό και των επομένων γενεών, έναντι των οποίων ευθυνόμεθα για τις πράξεις και παραλείψεις μας.

Καλούμε πάραυτα τους αρμοδίους φορείς να επιληφθούν άμεσα του ζητήματος και να διενεργήσουν τα δέοντα για την παύση αυτής της προσβολής με την απόσυρση του επίμαχου βιβλίου και την παράλειψή της στο μέλλον.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΠΑΓΑΡΥΦΑΛΛΟΥ

ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΙΣ ΕΞΟΔΙΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ  (μέρος τρίτον)

τοῦ Ἀναστασίου Στάμου, Διευθυντοῦ ΕΠΑΛ Λευκάδος

«Ἕλληνες ἐσμέν τό γένος, ὡς ἡ φωνή καί ἡ πάτριος παιδεία μαρτυρεῖ», εἰπώθηκε λίγα χρόνια πρίν τήν ὑποδούλωσή μας στούς Ὀθωμανούς (Γ. Γεμιστός-Πλήθων τόν 15^ο αἰῶνα). Στήν «Ἑλληνική Νομαρχία» τοῦ Ἀνωνύμου τοῦ Ἕλληνος (1806) σκιαγραφεῖται ἡ οἰκτρή κατάσταση τῶν Ραγιάδων, τό ἄθλιο ἐπίπεδο στό ὁποῖο μᾶς κατέβασαν οἱ Τοῦρκοι. Παρά τά 400 χρόνια ὅμως τῆς σκλαβιᾶς, φωτισμένοι πνευματικοί ἡγέτες ἔδωσαν τήν ἀπαραίτητη Παιδεία ἀναγεννήσεως μετά τήν Ἐθνεγερσία. Πῶς καταντήσαμε ὅμως σήμερα, μέσα σέ τριάντα χρόνια «δημοκρατίας», «μεταπολιτεύσεως» καί «ἐλευθέρου» βίου; Ἡ πάτριος Παιδεία τελεῖ ὑπό διωγμόν (ἄρα δέν εἴμεθα ἐλεύθεροι).

Μολονότι οἱ ποικίλες μορφές δυσλεξίας καί οἱ μαθησιακές δυσκολίες ἔχουν γίνει ἡ σύγχρονη μάστιγα τῶν σχολείων, τά παιδιά μας στήν δευτέρα δημοτικοῦ ἀναγκάζονται νά διαβάζουν …ψευδίζοντας ! Τίτλος «το σκαντζοχοιράκι με τα κατσαρά μαλλιά»: «–Γειά θου, Κατθαρομάλλη! Πθιτ! Πθιτ! –Πώς ξέρεις το όνομά μου; –Δεν το κθέρω, θκέφτηκα να θε φωνάζω έτθι, επειδή έχειθ κατθαρά μαλλιά. –Έχω κατσαρά μαλλιά; –Ναι, αν δεν το πιθτεύειθ, έλα θτη λιμνούλα να τα δειθ!». Τολμοῦν σέ Ἀγγλικό κείμενο νά κάνουν κάτι παρόμοιο; Τοῦτο δεικνύει πόσο «σέβονται» τήν μητρική μας γλῶσσα…

Παρακάτω, ἡ Νού κι ὁ Ραφαέλ ὁδηγοῦν τά ἑλληνόπουλα τῆς Β΄ Δημοτικοῦ στόν δρόμο πρός τήν Χωχαρούπα (…ἡ Ἰθάκη πέφτει πολύ μακρυά). Ἀπό κοντά καί ὁ Ἀρμπέν: «Η Χαρά, η Γαλήνη, ο Λουκάς και ο Αρμπέν αποφασίζουν να ακολουθήσουν τους ήρωες του κόμικς, την Άννα, τη Νου και το Ραφαέλ, στο ταξίδι τους για τη Χωχαρούπα» (…ἀποπροσανατολισμός πλήρης).

Ἤδη ἀπό τήν Α΄ Δημοτικοῦ, ἀντί ἀρχαίων ἑλληνικῶν μύθων (λές κι ἔχουμε …ἔλλειψη) μαθαίνουν στά παιδιά μας ἐντελῶς ἀταίριαστους (ἕως παράλογους) ξένους μύθους (ἄλλ’ ἀντ’ ἄλλων), χάριν τοῦ Σαμπέρ: «Υπάρχει ένας αρχαίος μύθος από την Ινδία για τη θαλάσσια χελώνα, λέει ο μπαμπάς του Σαμπέρ. Στα αρχαία χρόνια οι άνθρωποι πίστευαν ότι τρεις ελέφαντες κουβαλούσαν τη Γη στις ράχες τους. Αυτούς τους ελέφαντες τους κουβαλούσε πάνω στο καβούκι της μια τεράστια θαλάσσια χελώνα. Η χελώνα κολυμπούσε σε μια θάλασσα χωρίς αρχή και τέλος. Λένε πως, αν η χελώνα πάψει να υπάρχει, οι ελέφαντες θα χάσουν την ισορροπία τους. Τότε η Γη θα γλιστρήσει από τις ράχες τους και θα χαθεί»…

«Τό σχολεῖο τοῦ Αὔριο εἶναι μόνο Διαπολιτισμικό»(!), αὐτή τήν ἐντολή ἔχουν πάρει. Ἐνῶ δηλαδή ἐξέλιπε ἡ Παιδεία γιά Ἕλληνες, τοὐναντίον προωθεῖται ὁλοταχῶς ἡ παγκοσμιοποιητική ἐντολή γιά «πολυπολιτισμική» κοινωνία καί «διαπολιτισμική» ἐκπαίδευση… Ὁ βίαιος ἐποικισμός τῆς χώρας μας μέ πανσπερμία λαθρομεταναστῶν εἰσβολέων βρίσκει ὁλάνοιχτες κερκό-πορτες καί «ἰδεολογική» κάλυψη. Ὅλα εἶναι ἀπόρροια πολιτικῆς ὑστεροβουλίας ξενοκίνητων ἑλληνοφώνων «ταγῶν». Εἶναι καιρός νά μιλήσουμε μέ παρρησία ἐπί τῆς οὐσίας, προτοῦ ὑποστοῦμε ὁλοκληρωτική μετάλλαξη.

«Αἰσχρόν ἐστί σιγᾶν τῆς Ἑλλάδος πάσης ἀδικουμένης». Ἄν θέσουμε τά πράγματα ἱεραρχικά, σέ ἀξιακά ἐπίπεδα σημαντικότητας, θά δοῦμε πρῶτα τήν κατολίσθησή μας σέ ἐπίπεδο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ – παιδεία καί πολιτισμός, γλῶσσα καί ἱστορία, – κατά δεύτερον τήν ἀποσάθρωσή μας σέ ἐπίπεδο ΕΘΝΙΚΟ – σύνορα, ἐδάφη μας, ἄμυνα, γεωστρατηγική, λαθρομετανάστες εἰσβολεῖς, ἐθνικός πλοῦτος καί παραγωγικές πηγές – κατά τρίτον τόν ἐμπαιγμό μας σέ ἐπίπεδο ΠΟΛΙΤΙΚΟ – ἀντιδημοκρατικό καθεστώς κομματοκρατίας, μέ κόμματα πού προδίδουν τά συμφέροντα τῶν Ἑλλήνων, πού ἀναδεικνύουν δωσίλογους ἡγέτες – καί τέλος τέταρτον τήν προδοσία τοῦ λαοῦ μας σέ ἐπίπεδο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ – μέ ἐξαθλίωση τῶν πολιτῶν καί ταχεῖα δουλοποίηση τῶν παιδιῶν μας. Ἐμεῖς, ὡς Ἕλληνες Ἐκπαιδευτικοί, ὀφείλουμε νά μαχόμεθα στό ἐσωτερικό μέτωπο τοῦ πρώτου ἐπιπέδου Κατοχῆς, χωρίς νά ἀφιστάμεθα ἀπό τά τρία ὑπόλοιπα.

Ἀπό τήν ὑπόδουλη περίοδο τοῦ Γένους εἶναι γνωστό ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἔπαιρναν μικρά τά Ἑλληνόπουλα μακρυά ἀπό τούς γονεῖς, τούς ἔκαναν περιτομή, καί τά «διαπαιδαγωγοῦσαν» καταλλήλως …παράγοντας Γενιτσάρους. Αὐτοί οἱ μεταλλαγμένοι «δικοί» μας ἐπέφεραν κατόπιν τά μεγαλύτερα δεινά στόν ἀπροστάτευτο Ἑλληνισμό. Σήμερα, τήν περιτομή μέ τίς βαρειές ἐπιπτώσεις της δέν μποροῦν νά τήν ἐπιβάλουν στόν Ἕλληνα (ὅπως σέ Μουσουλμάνους, Ἑβραίους καί ἄλλους λαούς), τήν ἀντικαθιστοῦν ὅμως μέ τήν διδασκαλία «βαρειᾶς» ὕλης μέσῳ τῶν σχολικῶν προγραμμάτων καί βιβλίων, πού προκαλεῖ παρόμοια μέ τήν περιτομή ἀποτελέσματα στά παιδιά μας (−βλ. circumcision the hidden trauma): Πόνο, ἀβάσταχτο ἀπωθούμενο πόνο. Τά παιδιά μας «καθοδηγοῦνται» κατόπιν (ἀπό γνωστά κόμματα) νά ξεσποῦν σέ «καταλήψεις», διαδηλώσεις, καταστροφές, βανδαλισμούς ἕως βομβιστικές ἐπιθέσεις καί ἐμπρησμούς τῆς δημόσιας καί ἰδιωτικῆς «πατρικῆς» περιουσίας, αὐτῆς ταύτης τῆς πόλεώς των, τῆς ἑλληνικῆς πατρίδος των.

Ἕνας μόνο λαός εἶχε καταφέρει νά ἀπαλλάσσεται τῶν ἀρνητικῶν ἐπιπτώσεων τοῦ Πόνου!

Οἱ Ἕλληνες εἶχαν ἐφεύρει τήν ἀγωγή τῆς καθάρσεως τοῦ πόνου ἐκ τῶν παθημάτων τῆς καθημερινῆς ζωῆς, μέσῳ θεσμῶν:

● Διά τῶν Μυστηρίων («μόνοις Ἐλευσινίοις ὑγίαινεν ἡ Ἑλλάς… καί σαφέστατα ἡ πανήγυρις αὕτη καθάρσιον ἦν καί μανιῶν καί πάσης ἀτόπου συμφορᾶς», Αἴλιος Ἀριστείδης, «Ἐλευσίνιος θρῆνος» − βλ. βιβλίον «Ἱερά Ἐλευσίς»).

● Διά τοῦ Θεάτρου («δι’ ἐλέου καί φόβου περαίνουσα τήν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν …καί τήν ὀργήν καί πάντα τά τοιαῦτα», Ἀριστοτέλης, «Ποιητική»).

● Διά τῶν Συμποσίων (εὐάζοντες οἴνῳ Διόνυσον, μέ χορούς καί τραγούδια).

Ἔτσι, ἡ κακογόνος ἀρνητική ἐνέργεια τοῦ ἀπωθημένου πόνου ἐκ τῶν παθημάτων τοῦ βίου ἀπεφορτίζετο, τά ὀδυνηρά συναισθήματα ἐβιώνοντο, καθαίροντο, καί οἱ Ἕλληνες ΖΟΥΣΑΝ μέ θετική παρουσία στήν κοινωνία δημιουργῶντας Πολιτισμό. Φαινόταν ξεκάθαρα ἡ διαφορά μεταξύ Ἑλλήνων καί Βαρβάρων. Οἱ Ἕλληνες ἔκτιζαν παντοῦ Πόλεις, οἱ Βάρβαροι τίς κατέστρεφαν… Ἡ ἀπώθηση τοῦ πόνου προκαλεῖ ἰσχυρές νευρώσεις. Δέν συντελεῖται καμμία πνευματική ἐξέλιξη στόν νευρωτικό ἄνθρωπο!

Οἱ Ἕλληνες ἐγνώριζαν τήν φυσιολογία τοῦ ἐγκεφάλου. Ἔτσι, στήν ἐκπαίδευση τῶν παιδιῶν τους οἱ Ἕλληνες, ἀπό 7 μέχρι 10 ἐτῶν εἶχαν κίνηση, γυμναστική, ὄρχηση, μουσική καί παιγνίδι… πολύ παιγνίδι. Ἀπό 10 μέχρι 13 προσετίθετο ἀνάγνωση-γραφή, ἀπαγγελία ποιημάτων-ἐπῶν. Ἀνάμεσα στά 13 καί 16 ἔτη ἐπανάληψη καί ἐπέκταση αὐτῶν. Οἱ ἀνώτερες πνευματικές διεργασίες καί ἡ συστηματική δραστηριότης, Μαθηματικά, Ἀστρονομία, Ρητορική, Φιλοσοφία μετά τά 16… Ἀπό τά 18 εἶχαν καί πολεμικές ἀσκήσεις, στρατιωτική ἐκπαίδευση. 20 ἐτῶν εἶχε τελειωθῆ ὁ Ἕλλην πολίτης-ὁπλίτης, ὑγιής, ἱκανός καί μέ ἀγάπη γιά Οἰκογένεια, Κοινωνία, Πολιτεία, Πατρίδα!

Τά αὐτονόητα σέ μιά αὐτόφωτη, ἀρχέγονη καί πολύπαθη Χώρα, μέ θαυμαστή ἀπό αἰῶνες ταυτότητα Παιδείας, ὅπως ἡ Ἑλλάς, ἔχουν γίνει πλέον ζητούμενα. Ὡς σηματοδότη καί φάρο Ἑλληνικῆς Παιδείας παρουσιάσαμε τό ἀναγνωστικό βιβλίο τῆς Γ΄ τάξεως Στοιχειώδους Ἐκπαιδεύσεως τῶν ἀρχῶν τοῦ 1900, ἐμπνευσμένο ἀπό τό ρητό τοῦ Πλάτωνος (γραμμένο μάλιστα στό ἐξώφυλλο, βλ. εἰκόνα 3).

Οἱ σκοποί τοῦ ἑλληνικοῦ ἀναγνωστικοῦ βιβλίου φαίνονται εὐθύς ἐξ ἀρχῆς. «…Δεῖ ἄσκησις καί μάθησις διά πράγματα ὡς Σωφροσύνη καί Κοσμιότης, Μεγαλοπρέπεια καί Εὐταξία, Ἀνδρεία, Καρτερία καί Φιλοτιμία!» Νά λοιπόν, ποιοί εἶναι γνήσιοι Ἕλληνες ἐκπαιδευτικοί! Νά, τί ἐννοοῦμε ὡς Ἑλληνική Παιδεία! Νά τί ὀφείλουμε νά μεταφέρουμε στά παιδιά μας! Ἰδού ἑπομένως, γιατί κατήργησαν τήν συνέχεια στήν Γλῶσσα μας, σπάζοντας τήν ἀλυσίδα πού τόσους αἰῶνες μᾶς κρατοῦσε προσηλωμένους στίς ἀξίες καί στίς ἀρετές τῆς Φυλῆς καί τοῦ Γένους. Διότι, «πάντα ταῦτα ἄξια λόγου Ἕλλησιν»…

Μήν ξεχνᾶμε ὅτι Γλῶσσα ἴσον Πατρίδα! Ἀλίμονο ἄν δέν τήν ὑπερασπισθοῦμε ἀπό τήν ἐπιχειρούμενη κατεδάφιση. Καί «Παιδεία εἶναι ἡ μόρφωσις τοῦ Ἕλληνος Ἀνθρώπου» (τόν ὁρισμό ἔδωσε Γερμανός διανοητής)!

 ΜΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ "ΦΩΝΗΤΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ"... ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΥΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΤΙΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ !
ΕΚΤΑΚΤΩΣ ΣΟΒΑΡΟ ! ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΦΩΝΗΕΝΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΣΤΗΝ "ΝΕΑ" ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ! Τέλος τά φωνήεντα η,υ,ω, ἐνῶ εἰσάγουν τά μπ,ντ,γκ ὡς σύμφωνα...

Συνεχίζουμε μέ τό δεύτερο μέρος ἄρθρου περί ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΙΣ ΕΞΟΔΙΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ  (μέρος δεύτερον)

τοῦ Ἀναστασίου Στάμου, Διευθυντοῦ ΕΠΑΛ Λευκάδος

Ἀναφέραμε ἤδη ὅτι οἱ νέοι μας «ἀρνοῦνται» πλέον νά μάθουν… Ἀλλ’ αὐτό ἀποτελεῖ τήν φυσική τους ἀντίδραση στήν χρόνια ἐπιβολή τῆς «βαρειᾶς» ὕλης σέ ὅλα τά ἔτη τοῦ Δημοτικοῦ σχολείου. Τό ἐκπαιδευτικό σύστημα ἀφ’ ἑνός διδάσκει στά παιδιά μας ἄλλα ἀντί ἄλλων, ἀφ’ ἑτέρου διδάσκει γνώσεις, οἱ ὁποῖες ἀπαιτοῦν ἐπαρκῆ βαθμό μυελώσεως, πού δέν ἔχουν ἀκόμη ἀποκτήσει. Ἡ «βαρειά» αὐτή ὕλη καί ἡ μεγάλη καθημερινή ἀπασχόληση (πληθώρα μαθημάτων, μεγάλη δυσκολία, πολλοί ἐναλλασσόμενοι καθηγητές, φροντιστήρια…) δέν συμβαδίζει μέ τόν βαθμό μυελώσεως, ὥστε κυριολεκτικῶς ἀνατρέπει, βιάζει τήν ἐσωτερική ὑπαρξιακή συνοχή τῶν παιδιῶν μας, διαταράσσει τήν φυσιολογική ἀνάπτυξη, «καίει» τούς ἀμυέλωτους νευρῶνες, προκαλεῖ ἐγκεφαλικό βραχυκύκλωμα καί ἀβάσταχτο πόνο! Πιέζουμε τά παιδιά, ἐνῷ εἶναι πολύ μικρά, νά προβοῦν σέ πράξεις καί ἐνέργειες, τίς ὁποῖες πολλές φορές οὔτε κι ἐμεῖς οἱ μεγάλοι δέν μποροῦμε νά διεκπεραιώσουμε. Κλάσματα, δεκαδικοί, συμμιγεῖς, διαγράμματα, ἱστογράμματα, στήν Δ΄ τάξη!

Ὁ ὄγκος τῶν διδασκομένων θεμάτων, ἡ δυσκολία τῶν προβλημάτων, τό βάθος τῶν ἐννοιῶν πού μποροῦμε νά προσλάβουμε καί νά ἀφομοιώσουμε εἶναι ἀνάλογα τοῦ βαθμοῦ πού ἔχει μυελωθῆ (ὠριμάσει) ὁ νευρωνικός ἱστός τοῦ ἐγκεφάλου. Τά ἐκπαιδευτικά προγράμματα πρέπει ἑπομένως νά συμβαδίζουν μέ τήν ἡλικία τῶν παιδιῶν, μέ τόν βαθμό τῆς μυελώσεως, διαφορετικά τά ἀποτελέσματα τῆς ἐκπαιδεύσεως ὄχι μόνο εἶναι ἀρνητικά, ἀλλά οἱ ἐπιπτώσεις στήν συναισθηματική καί σωματική ὑγεία εἶναι ὀλέθριες. Ἡ προοδευτική μυέλωση, ἡ φυσιολογική ἀνάπτυξη, σταματᾶ. Τά παιδιά «καῖνε φλάντζα»…

Τά παιδιά δέν ἔχουν ἀκόμη ἀναπτύξει τήν μυέλωση τοῦ νευρωνικοῦ ἱστοῦ τοῦ ἐγκεφάλου (βλ. εἰκόνα 1 – προοδευτική μυέλωσις νευραξόνων). Ἡ μυελίνη μπορεῖ νά παρομοιασθῇ μέ τό μονωτικό περικάλυμμα τῶν ἠλεκτρικῶν καλωδίων (βλ. εἰκόνα 2). Ἡ ἀνάπτυξη τῆς μυελίνης χρησιμεύει στήν ἐπίτευξη μεγαλυτέρου βαθμοῦ διαχωριστικῆς, διευκρινιστικῆς καί διασταυρωτικῆς ἱκανότητος καί συμβάλλει στήν ταχύτερη διακίνηση τῶν νευρικῶν ὤσεων (ἠλεκτροχημικῶν μηνυμάτων). Ἡ ταχύτης τῶν νευρικῶν ὤσεων κατά μῆκος τῶν νευραξόνων τῶν ἀμυέλων νευρικῶν κυττάρων (στά παιδιά) εἶναι πάρα πολύ μικρή: 3-5 m/s. Ἐνῷ σέ μυελωμένα νευρικά κύτταρα (μετά τά 16 ἔτη) ἡ ταχύτης εἶναι πολύ μεγάλη: ἕως 130 m/s.

Πέραν αὐτῶν ὅμως, τό ἐκπαιδευτικό μας σύστημα εὐθυγραμμίζεται πρός τίς ἐπιταγές τῶν κοσμοεξουσιαστῶν, πού ἐπιβάλλουν τήν νεοταξίτικη «πολυ-πολιτισμική» ἤ «διαπολιτισμική» ἐκπαίδευση. Ἱδρύθηκε λοιπόν τήν προηγούμενη δεκαετία τό λεγόμενο «Κέντρο γιά τήν Δημοκρατία καί τήν Συμφιλίωση στήν Νοτιοανατολική Εὐρώπη» (εἶναι εὐαγής ΜΚΟ μέ τίτλο CDRSEE), πού ἐπιδοτεῖ εἰδικά ἐθνομηδενιστικά προγράμματα, καί μάλιστα μέ πακτωλό χρημάτων (Σόρος καί σία). Ἀπό τό Πρόγραμμα «(Southeast European) Joint History Project» (JHP) πληρώθηκαν οἱ γνωστές στό πανελλήνιον κυρίες Δραγῶνα, Φραγκουδάκη, Κουλούρη (καθηγήτριες παιδαγωγικῶν ἀκαδημιῶν) μέ σκοπό νά ἀναθεωρήσουν τά ἐθνοκεντρικά σχολικά βιβλία τῆς Ἱστορίας («to revise ethnocentric school histories»), γιά νά πετύχουν μιά Ἱστορία χωρίς Στερεότυπα («stereotype free history»). Ἐπί τούτου ἐπιστράτευσαν καί τήν γνωστή Ρεπούση. Ἕτερο πρόγραμμα ἐθνικῆς μειοδοσίας (μέ 14.000.000 εὐρώ) ἀνέλαβαν οἱ δύο πρῶτες κυρίες διά τόν ἐκτουρκισμό ὅλων τῶν Μουσουλμάνων τῆς Θράκης (ἀκόμα καί τῶν Ἑλλήνων Πομάκων – θυμηθῆτε τήν κόντρα μέ τήν γενναία δασκάλα Νικοπούλου στό Δέρειο Ἕβρου).

Μέ τέτοιο «πολιτικό» παρασκήνιο φθάσαμε νά ὑπονομεύουμε συστηματικά τό φρόνημα τῶν παιδιῶν μας. Νά ἀλλοιώνουμε τήν μελλοντική ἐθνική καί θρησκευτική συνείδηση τῆς νέας γενιᾶς τῶν Ἑλλήνων (ἐνάντια στό Σύνταγμα, στό ὁποῖο ὁρκιστήκαμε ὡς δημόσιοι ὑπάλληλοι νά φυλάττουμε πίστιν). Ἀφήνουμε τά παιδιά μας ἕρμαια, βορά τῶν ἐπιτηδείων οἰκονομικῶν ἀν(τ)εθνικῶν ἐξουσιαστικῶν συμφερόντων, πού ὠθοῦν σέ ποιοτική ὑποβάθμιση τίς κοινωνίες τῶν ἀνθρώπων, μέ ἄκρατη ὑλιστική κατανάλωση, ψυχική διαφθορά καί πνευματική ἀφασία.

Θά παραθέσουμε δύο ἀκόμη παραδείγματα σχολικῶν «διδακτικῶν» βιβλίων Γλώσσας. Τό ἕνα εἶναι κείμενο ἀπό τήν Δ΄ Δημοτικοῦ (τάχα μάθημα κυκλοφοριακῆς ἀγωγῆς), ὅπου ἐθίζονται τά παιδιά μας σέ «πολυπολιτισμικές» καταστάσεις τύπου «Ἁγίου Παντελεήμονα», ἐν μέσω τῶν Ἀλσέστ, Ἔντ, Ρούφους, Κλοτέρ, Ἀνιάν, Μεξάν… μέ ἐξόχως παιδαγωγικές εἰκόνες, ὅπως …«χαζεύουμε», «σπᾶμε πλάκα», «βάζουμε τρικλοποδιές»: «Μερικές φορές καθώς πηγαίνουμε στο σχολείο, συναντιόμαστε στο δρόμο με πολλούς φίλους και σπάμε πολλή πλάκα. Χαζεύουμε τις βιτρίνες, βάζουμε τρικλοποδιές ο ένας στον άλλο ή ρίχνουμε τις τσάντες των άλλων κάτω. Κάποια στιγμή, όμως, καταλαβαίνουμε πως έχει φτάσει η ώρα και τρέχουμε σαν τρελοί για να ‘μαστε στην ώρα μας στο σχολείο… Τρέχαμε σαν παλαβοί διασχίζοντας τον δρόμο…».

Τό ἄλλο κείμενο προάγει «ἠθικούς» χαρακτῆρες στά παιδιά τῆς Α΄ Γυμνασίου («Νεοελληνική Γλῶσσα», σελίδα 16 τοῦ τετραδίου ἐργασιῶν): «…Ο Σάκης ήταν ηλεκτρολόγος με μαγαζί. Μεγαλύτερός τους, 20 με 25 ετών. Τα είχε φτιάξει με την Αλέκα. Μια από τις μαθήτριες της τάξης. Στα 15-16 όπως όλες τους. Η πρώτη που έβγαινε ραντεβού μήνες τώρα». Ἐδῶ πλέον περνᾶμε ἀπό τήν ἀντιρατσιστική προπαγάνδα τῶν «πολυπολιτισμένων», στήν ἔμμεση ἀποπλάνηση ἀνηλίκων, στήν ἄκαιρη σεξουαλικότητα καί στόν πρόωρο ἐρωτισμό… «Κριτές θά μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί», μᾶς λέγει ὁ Κωστῆς Παλαμᾶς.

Ἀποδείξαμε ἐν ὀλίγοις ὅτι δέν ὑφίσταται πλέον Ἑλληνική Παιδεία στήν σημερινή Ἐκπαίδευση. Ξεκίνησαν μέ τήν ἀποδόμηση τοῦ νοητικοῦ μας ὀργάνου, τήν Ἑλληνική Γλῶσσα καί τόν Ἐγκέφαλο (software καί hardware), ἐνῶ ἀφαιροῦσαν ἀπό τήν διδακτική ὕλη κάθε ἐθνοκεντρική ἀναφορά, ἀντικαθιστῶντας την μέ «παγκοσμιοποιητικά» («πολυπολιτισμικά») κείμενα συρρικνώσεως φρονήματος καί συνειδήσεως.

Ἄς θυμηθοῦμε ὅμως τί διδάσκονταν οἱ παπποῦδες μας λίγο πρίν τό 1912-13, καί ἔφθασαν νά ἀπελευθερώσουν Ἤπειρο, Μακεδονία, Θράκη, Αἰγαῖο (ἐνῶ 100 ἔτη μετά ὁδεύουμε πρός τό ἀντίθετο). Ἀναγνωστικό Γ΄ τάξεως Στοιχειώδους Ἐκπαιδεύσεως (1901-1906). Ἀπό τήν ἀρχή στό βιβλίο διαβάζουμε ποίημα τοῦ Βιζυηνοῦ περί Θεοῦ καί Ἀρετῶν τοῦ Ἀνθρώπου (ἐδῶ ἡ τελευταία στροφή): «Γι’ αὐτό πρέπει κάθε στόμα νά τοῦ πέμπῃ εὐγνωμοσύνη / ἐπειδή ψυχή καί σῶμα κ’ εὐμορφιά καί γερωσύνη / ὅλα ὁ καλός Θεός, ὁ καλός Θεός τά δίνει».

Αὐτό θεωρεῖται σήμερα «σκοταδιστικό», ἀπό τούς σύγχρονους «ταγούς» σάν τήν Φραγκουδάκη, ἡ ὁποία πολέμησε μέ λύσσα τά Ἀναγνωστικά τῆς γενιᾶς μας – μέ τήν Λόλα, τόν Μίμη καί τήν Ἕλλη – διότι παρουσίαζαν μιά «παρωχημένη» ἑλληνική οἰκογένεια, μέ παρόντες παπποῦδες καί γιαγιάδες, μέ τούς δύο γονεῖς, πολύτεκνους καί στοργικούς.

Ἀκολουθοῦν στό Ἀναγνωστικό βιβλίο τῶν παππούδων μας τοῦ 1900 συνεχῶς διάφοροι Μύθοι τοῦ Αἰσώπου, σέ θεματική σειρά, μέ τά σχετικά τους διδάγματα, πού καταλήγουν μάλιστα σέ σημερινές παροιμίες. Διδασκόταν δηλαδή, ἡ λαϊκή μας σοφία καί οἱ ὑποθῆκες βιωτικῆς τοῦ λαοῦ μας, πού εἴπαμε στήν ἀρχή. -Α΄ ἑνότης «ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΚΑΚΗ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΗ», τίτλος μύθου «Ἀνθρακεύς καί γναφεύς»: «Γναφεύς τις κατώκησε πλησίον τῆς οἰκίας ἀνθρακέως. Ὁ ἀνθρακεύς ἐσυλλογίσθη ὅτι, ἄν ὁ γναφεύς ἤθελε νά συνοικήσῃ μετ’ αὐτοῦ, θά ἦτο συμφερώτερον εἰς αὐτόν, καί διότι θά ἐπλήρωνεν ὀλιγώτερον ἐνοίκιον καί διότι θά εἶχεν ἕνα καλόν καί ἥσυχον σύντροφον. Ἔρχεται λοιπόν ἡμέραν τινά εἰς τήν οἰκίαν τοῦ γναφέως καί προτείνει εἰς αὐτόν νά συνοικήσωσιν. Ἀλλ’ ὁ γναφεύς εἶπε πρός τόν ἀνθρακέα: «Πῶς εἶναι δυνατόν, φίλε μου, γναφεύς νά συνοικήσῃ μετ’ ἀνθρακέως καί νά μή βλαβῇ; Τά πανία τά ὁποῖα μετά πολλοῦ κόπου θά λευκαίνω ἐγώ, θά τά μαυρίζῃς σύ» (Αἰσώπιος μύθος).

Ἀκολουθεῖ καί ἡ σχετική παροιμία. Σήμερα, τό «ὅποιος κάτσει μέ στραβό, ὥς τό βράδυ ἀλλοιθωρίζει», θεωρεῖται «ρατσιστικό» γιά τούς «political correct» μεταλλαγμένους γενίτσαρους. Δέν νοεῖται πλέον «καλή καί κακή συναναστροφή»! Ἄλλες ἑνότητες τοῦ γνησίου αὐτοῦ Ἑλληνικοῦ Ἀναγνωστικοῦ, ὅπου κάθε ἑνότητα περιλαμβάνει ἑπτά ἐπιλεγμένα κείμενα, εἶναι: «Στοργή τῶν γονέων πρός τά τέκνα», «Ἀγάπη τῶν τέκνων πρός τούς γονεῖς», «Θεός», «Γενναιότης», κτλ. Μέ τό σημερινό ὅμως ἐκπαιδευτικό σύστημα φθάσαμε στίς μονογονεϊκές οἰκογένειες, στήν ὑπογεννητικότητα τῶν ζευγαριῶν, καί φεῦ στά ὁμοφυλικά «ζεύγη» πού θέλουν καί «γάμο»…

«Καί τοῦτο αἰσχρόν οὐχ ἡγοῦνται», ὅπως λέγει ὁ Διόδωρος Σικελιώτης, περιγράφοντας πρίν ἀπό 2000 χρόνια τίς κοινωνίες τῶν Βορειοευρωπαίων (Κελτῶν): «Γυναῖκες δέ ἔχοντες εὐειδεῖς, ἤκιστα ταύταις προσέχουσιν. Εἰώθασι δέ ἐπί δοραῖς θηρίων χαμαί καθεύδοντες, ἀμφοτέροις τῶν μερῶν παρακοίτοις συγκυλίεσθαι (οἱ ἄνδρες «κοιμῶνται» κατάχαμα ἀνάμεσα σέ δύο ἄνδρες πάνω σέ δέρματα ἀγρίων ζώων – δέν προσέχουν δέ καθόλου τίς γυναῖκες, ἄν καί εἶναι ὄμορφες)»… Αὐτοί πού «πολιτικά» προωθοῦν τέτοιες καταστάσεις στήν ἑλληνική κοινωνία, ζηλωτές τοῦ βαρβαρικοῦ «βίου καί πολιτείας», συγχρόνως «ἀγωνίζονται» γιά τήν κατάργηση τῆς προσευχῆς, τῶν ἱερῶν συμβόλων καί τῶν παρελάσεων στά σχολεῖα, γιά νά μᾶς πᾶνε …«μπροστά»!

                (συνεχίζεται)